شعری که دوست داشت به پایت غزل شود

درود

درود
زیبا بود

زیباست

زیباست

......................... ............................
درود همشعر خوبم
بسیااار زیبا بود بانو
......................... .............................
روزی لئون تولستوی در خیابان در حال قدم زدن بود که ناآگاهانه به زنی تنه زد
زن بی وقفه شروع به فحش دادن و بد وبیراه گفتن کرد!
تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد
و در پایان گفت : مادمازل من لئون تولستوی هستم.
زن که بسیار شرمگین شده بود عذر خواهی کردو گفت : چرا شما خودتان را زودتر معرفی نکردید ؟
تولستوی در جواب گفت :
شما آنچنان غرق معرفی خودتان بودید که به من مجال این کار را ندادید !!!

شعرت چنان شور به پا كرده ما شده
حتي غزل به زير غزلها تا شده

واقعا چقدر موزون و بكر سرودين عالييييييي

درود برشما دوست عزیز
خیلی هم قشنگ

چشم هایم را می بندم
تا مخفی شوی
می شمارم :
یک
دو
سه
.
.
.
.


یکی انگار
در قلبم
پنهان شده است !

مسعود احمدی
درودت باد