دلم مهتاب میخواهد....

دلم مهتاب میخواهد
در این شب های تنهایی
در این شب ها که شهر, پشتِ نقابِ خاکْ پنهان است
در این شب ها که در گرد و غبار, مهتابْ بی جان است
دلم مهتاب میخواهد
و یک کوچه, پر از باران
نه بارانی که از ابرْ در میانِ کوچه پا گیرد
نه بارانی که تَر باشد،سُراغِ شیشه راگیرد
فقط یک کوچه ی باریک
پر از بوی اقاقی ها
که نامش,نام باران و شبش بی ابر و پُرْمهتاب
تمامِ آسمانِ آن،بدون خاک و غم باشد