عبادت باران (تقدیم به سودابه طهمورثی عزیزم)

 لبخند شیرینت حلاوت تلخی روزگارم

و نگاه مهربانت آرامش بی قراریم 

همه شب حیران مثنویت بودم

و تقاضایم زتو شبی است

برای یلدایم

دل من فریاد زد کجاست آرامش؟

و تو صبورانه بر من خواندی

که- من باتو آرامم-

دل به دریایت سپردم

و ماهی آغوش سخاوتت شدم

آسمان قلمم بارانیست

دل من هم شاید

طلوعی در میان سرزمین ابریَم

و من با تو- به اعتکاف خورشید میروم-

حال من خوب است!

باتو در اوج عبادت هستم..

آرزو(باران)