سایه

سايه ای کنار راه

  برای دندانهايم خوابی تيز می بينم -

  تا دخالت درخیال گرگ

  وحرفی پر از دهانم .

  کنار سایه

  راه دراز

  هزار سایه هراسان

  هزار خواب

  تا پرت شود حرفهایم

  درخلاف هزار سالگی ام

  بگردم -

  دور گردنت

  دهانم را قرض بگیری

  - برای وقتی که نیستم.

  اکنون

  هزار بار خواب تو را می بینم

  پرت می شوم از خود

  به تارخی که دستها را دست می اندازد.

  خلاصه ام سایه ایست

  وشاخه ها

  درختی می شود

  که از دهانم روئید

  پرید

  میان راه

  تا دوباره

  کجا ردیف شوم؟!

  تاریخ همه چیز دارد

  وما تفاوتمان را به بند می کشیم

  تا سایه ای کنار راه

  که راه می رود

  مرا

  تورا .