چند شعر کوتاه

 من بغض رسیده ام تباهم نکنید

درچاه سکوت اشتباهم نکنید

یک جرعه به گریه های من گوش کنید

ای اهل عبور فقط نگاهم نکنید

*

غم بود و گذشته ای که بر بادم داد

تصویر شکسته ای که در یادم ماند

غم بود و سکوت بود و آغازی سرد

در راه نرفته ای که بر جانم راند

*

ویرانگر مجروح نگاهم بودی

در نقطه ی پایانی راهم بودی

تو روح سراب بودی و چون رؤیا

دیدی که تو چشم اشتباهم بودی

*

میراث دلم ستاره ای خاموش است

 اندوخته ام شراره ای خاموش است

در وسعت بی نشان این عصر مدرن

 افسانه ی من هزاره ای خاموش است

*

آن شب که در آغوش نگاهم بودی

مهتاب رخی به شامگاهم بودی

آن لحظه که از باغ خیالم رفتی

تک لاله ی غربت پگاهم بودی

*