لحظه ها

لحظه ها در گذرند

لحظه ها مثل نسیم

در میان سبزه و گندمزار

سبک و نرم و لطیف می گذرند

لحظه ها مانند مروارید در قلب صدف

در درون عمق اقیانوس تاریک و سیاه

روشن و نورانی و با ارزش اند

لحظه ها را تو غنیمت بشمار

لحظه ای را که تو از دست دادی

رفته و باداباد

تو در امروز و در این لحظه نمان

فکر فرداها باش

خنده و شادی و عشق

غصه و اشک و فراق

قلب را پر کن از این شادی و عشق

پاک کن از تن و چشم و دل خود غصه و اشک

در تمام لحظه ها

تو بخند در دنیا

خنده را بر لب خود جاری کن

تا همه هر لحظه این را به تو با عشق گویند:

(( خنده ات یک گل سرخ

بر لبت شیرین ترین شهد و عسل ))

(محمد درگاهی(سپهر))