تلقین زنده

راستی که ،

از خنده روده بُر خواهم شد ،

وقتی ،

دست بر شانه ی راست نعشم خواهی نهاد ،

و اینگونه تلقینش خواهی داد :

إسمَع ،

إفهَم ،

یَا إبراهیم

إبن مَاشَاءَ الله :

هَل أنتَ عَلَی العَهدِ الّذی فَارَقتــَــنَا

مِن شـَهَادَةِ أن لَا إلَهَ إلَّا الله.....؟

نعشم را بی خیال ، !

مرا باش .

وصّی ام را گفته ام :

پیش از آنکه نعشم را در حفره ی گور نهند ،

مزد تو را بر کف دستت نهد .

سبّابه ام بر شانه ی توست

با من بخوان :

إنّک مَیّتٌ وَ إنـّهُم مَیِّتُونَ *

وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ **

ثـبّتـَکَ اللهُ عَلَی القَولِ االثـّابِتِ .

00000000000000000000

* (سوره ی زمر/ آیه ی : 30)

** ( سوره ی فاطر آیه ی : 22 )