بنویس ...!

بنویس ...!

بنویس با چشمانی باز از خاطرات گم شده در وهم روزگار ...

از روزهای رفته در ذهن تلخ تقویم زمان....

از فاصله ی دست های مانده

در لای تقدیرخود ساخته ی آدم ها....

از عشق های نافرجام ...

 از روزگاران رفته به باد...

 از رویا های حل شده در آب...

روزهای تنهایی گر گرفته

 در چهره ی مضطرب زمان

بنویس و آرام کن ...

این دل بی قرار و یتیم را

که مانده درسر راه دردهای مزمن سرنوشت !

ساناز افضلی :)