کار دل

باز هم آمیزش بی وقفه افکار من
نطفه ای دیگر پدید آورد، از اشعار من
باز هم لفظ و خیال و وزن و تصویروجنون
در ره ابراز دلتنگی شود ابزار من
باز هم تنهایی وبغض و سکوت و جای دنج
باز رقصد دست غم در صحنه گیتار من
باز هم از بهر طعن و سرزنشهای رقیب
جان پناهم گشته آن ناپاکی انکار من
باز هم تردید و یأس و باز هم درماندگی
باز هم فالی ز حافظ شد دوای کار من
"من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می"
باز شد چشم خمارش خانه خمارمن
باز هم در وادی ایکاش و اما و اگر
خودنمایی میکند این پرسش دشوارمن
ما که پیمان وفا بستیم باهم پس چرا
بی سبب بر مهر دیگر بست دل ، دلدارمن؟
باز در رویا رسید از سوی دلبر این جواب
"من مقصرنیستم ، کار دل است این کار من"