اینجا من غریبم

وقت نمیکنم مرتب آه بکشم
اندوهها پشت سرهم میرسند
وقتی این دل خیس
خاطرات شیرین زندگیم را شسته است
شوق سر زدن به گذشته در من نیست
اینجا من غریبم
هیچکس ساز آشنایی اش را کوک نمیکند
میان تمام الات موسیقی
دل من فقط شور میزند
پشت دیوار شب پنهان شده ام
میترسم احساسم را در شهر جار بزنم
مزه شوری دارد زندگیم
بعضی ها به زخمم نمک میزنند
این روزها با خودم کلنجار میروم
برای یافتن من
از مترسک های شهر سراغم را نگیر
آنها فقط کلاغ ها را می شناسند ..
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)