میدونم

میدونم قلب تو خیلی ازم دوره
من این احساس بی آوازُ میشناسم
حقیقت داره این آشوب پنهونی
کجای قصه تنهاییمو بندازم
میدونم توی قلبت دیگه جایی نیست
منم آهسته آهسته دارم میرم
تو اما اشتباهِ آخرم بودی
دیگه از اشتباهات خودم سیرم
میخوام این بغض نا کوکمو بشکونم
که عمری شیشه صدامو لرزونده
رها شم از تموم خستگیهایی
که بی قا فیه لحظه هامو سوزونده