جشن

تمام لحظه ها را

 به رنگی از

رشمه ای فریب

سنگسار آسمان با شهاب 

جاری شدن میان صداها

افروختن آتش در تژگاه

ماه

سال هاست غرق شده است

میان رود

با حجله ای به رنگ آینه

منتظرخروس خوان ارغوان

تا به ثمر بنشاند حنظل را

در سينه ام می کارمت

در رستاخيزي ديگر

همه بيرق ها را آتش  می زنم

با همه گریه ها

زير علم رنگين كمان سينه می زنيم

از یادمان نرود

بخاطر سیب

عشق را از یاد بردیم