راه نجات

من به گوش خسته ام بوسه  سوهان زده ام
تا به تيزي نگاهم برسد
تا صداي پر يك شاپره را دريابم

من به احساس دل سوخته ام نيم اميدي زده ام
تا به عرفان شقايق برسد
تا به سلطان حقايق برسد

من به لبخند هزار پاره خود ، اشك يتيمي زده ام
تا به ته مانده يك نان بيات
سفره  سير دلم را ،

به خدا دريابم

من به انديشه بيدار شبم صوت اذاني زده ام
تا  ز صبح ملكوت ،
به نور نمازي برسم
تا ز سر چشمه اشك ،

 به آب حياتي برسم

من به زندان سخن راه فراري زده ام
تا به سكوي هدف
تا به بال اشعار
اوج بگيرم
به نجاتي برسم

ايمان
01/12/89