قریب عشق

از زمانی که خدا این دفتر دل را گشود
عشق و احساس تو را در قلب من هم می‌سرود
شانه ام را تکیه‌گاه شانه‌ات کردم ولی
آرزویم شانه بر امواج گیسوی تو بود
چشمهایت آفتاب و گونه‌هایت ماهتاب
دور بادا از نگاهت چشم شور هر حسود
مُهر و مومش کرده ای عشقِ پر از مِهر مرا
با وجودی که دلم همواره بوده در سجود
من قریب عشق تو بودم نمی‌دانم چرا
مهربانی و خیالت را رقیبم می‌ربود

✍️فرحناز آقازاده(یکتا)