اهلی

قشنگههه
درود بر شما

به به
مثل همیشه
بسیا زیباودلبرانه
آفرین

درود بزرگوار
بسیار زیبا و سرشار از احساس بود

باعرض سلام وارادت
قلمتان ماندگار به سوی طلوع هایی دیگر
هزاران آفرین بر اشعار زیبای شما

درود بر شما جناب گلشن بزرگوار 🌺💐🌺
غزل زیبایی سرودید 💐💐💐

درود بر شما. زیبا بود و الحق لذت بردم.
شعر شما عناصری از هنجارگریزی زبانی و معنوی دارد که برایم بسیار جذاب بود. اولین مورد «میان آن همه اما و شاید... قطعنت بودم» است (از نظر املایی بهتر است بنویسیم «قطعاً اَت» که البته تفاوتی در معنا ایجاد نمی‌کند). شاعر در اینجا یک قید (قطعاً) را با ضمیر متصل (ضمیر مالکی) آورده است که از هنجارگریزی از ساختار‌های صرفی رایج است که وجود آن را برخی محافظه‌کاران عیب می‌دانند اما من به شخصه اتفاقا آن را مزیت می‌دانم به شرطی که در آن افراط نشود و به دام ابتذال نیفتد (که البته در شعر شما افراط نشده و همین باعث این شده که در عین زیبایی، ابدا کلیشه‌ای نشود). در بیت «گمان کردم که در باغ و گلستانم.... نفهمیدم/ میان گل گلی های سرابِ دامنت بودم» اینجا شاعر میان دامن گل‌گلی معشوق و باغ و گلستان دیدن وضعیت (یا به قول عامیانه وضعیت گل و بلبل!) تناظر و توازی ایجاد کرده اما این کار را با واژهٔ «سراب» به کار برده: این گل‌گل‌های دامن (متناظر با باغ و گلستان بودن شرایط) سرابی از بیابانی بوده که عاشق را فریب داده. هر چند اشاره مستقیمی به بیابان در شعر نیست. در بیت "نماندن"جزئی از ذات پرستوگونه ات بود و
منِ ساده به فکر خام اهلی کردنت بودم
نه تنها از عدم امکان اهلی کردن پرستو (معشوق) سخن گفته شده بلکه مرا ناخوداگاه به یاد مفهوم «پرستو های سیاسی» انداخت: زنانی که با به دام انداختن رجال سیاسی قصد در فریب و اجرای نقشهٔ گروه‌های مخالف سیاسی را دارند. بیت آخر هم که به نظرم واقعا زیباست و مصراع دوم آن شبیه یک مثل است.
ببخشید بابت پرگویی بنده؛ من وقتی شعر خوبی می‌بینم وظیفه می‌دانم فضیلتش را بگویم یا اگر ایرادات ریزی به نظرم رسید گوشزد کنم، هر چند در حد اظهار نظر نیستم پس جسارت بنده را ببخشید❤️👌👌👌👌

درود بر شما

درود و آفرین ها
عالی و ناب ست
بمانید به مهر و شعر
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

درود جناب گلشن
بسیار زیباست

من که میدونم داری دروغ میگی
درد تو عزیز من ی چیز دیگه هس
تو فقط دنبال پول و اسکناسی
عشق و عاشقی برای تو غریبه هس
یادته اومدم بودم تا ببینم
داشتی با غریبه لاس می زدی اونروز
گفتم این کیه داری باهاش می خندی
گفتی این غریبه نیس خواهر بهروز
دوس داری فقط برام کلاس بزاری
عاشق کلاس گذاشتنی میدونم
عزیزم حنات دیگه رنگی نداره
من خودم معلمم خودم نمونه م
تو چشاش ی بار نگاه کنم می فهمم
اهل درسی یا داری خالی می بندی
اگه راس میگی بگو تو درس قبلی
نمره ی آخر ترم انشا چندی
انشات و دادی یکی دیگه نوشته
املا و هنوز بلد نیستی عزیزم
آخه این چیه نوشتی قطعنت چی؟
من چرا باید به پای تو بسوزم


درود بر شما ...شعرهات خیلی خوبه
یاد می گیریم از شما
البته من کمی هم شوخم...مممنون

درود بر شما
زیبا بود

به دنبال تو بودن چون دویدن در پی باد است
اسیر آب کوبیدن درون هاونت بودم


و اما واقعا چرا؟چرا با نانجیبانِ هوس بازِ دغل خوبی؟! . . .

سلام و درود به شما جناب گلشن، قلم زیبایی دارید دستمریزاد