در غزه

اشک جان! آه! موج گرم کبود!

که کران تا کران، تسلایی

می روی تا سواحل خونین

و به آوارهای داغ می نگری

می بینی؟!

در غزه

کودکان، داغ حیرت اند همه.


مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)


شعر پیشرو چیست؟

منظور از شعر پیشرو_ در معنای خاصی که به کار می بریم _
گونه هایی همچون سروش، سه گلشن، شعرسبز یا چندآهنگ و شعر تک است که سعی می شود در آنها نوآوری هایی در فرم و بیان مطرح شود و در راه نوآوری، ناسپاس نسبت به سنت نباشد و در نگهداشت سنت، فارغ از نوآوری های عصر پسامدرن ننشیند و با این وصف و ویژگی های دیگری که در گونه های شعر پیشرو دیده می شود، آنها را زیرگروه مکتب ادبی نورگرایی باید دانست (مکتب ادبی نورگرایی: ترسیم طبیعت و سنت با قلم موی معنویت بر بوم عصر جدید)‌‌‌؛

و اما شعر سروش در فرم خود، معمولا این گونه است:
شعر کوتاهی که در لَخت های غيرپایانی، گرایش به قافیه ویا قافیه_آهنگ دارد و در لَخت(های) پایانی، با تفاوتی برجسته همراه است.
شعر سروش در وزن، گاهی از عروض سنتی به سوی عروض آزاد می گرود( وزن پردازی پیشرو: حرکت ملایم و هنرمندانه از عروض سنتی تا  عروض باز و آزاد).