خلد آستان

بیا ساقیا  سوی  بستانِ گل
لبالب نما جام مستانِ گل

مغنی بزن ساز عشرت همی
شنو چهچۀ  عندلیبانِ گل

بیا نی نوازی کن ای خوش نوا
بود همنوا با تو مرغانِ گل

نخست ابتدا کن به حمد صمد
که یکتا بود خالق جان گل

سپس نعت احمد بخوان با شعف
که باشد نبی شاه خوبانِ گل

بده ساقیا جرعه‌ای از ثواب
به حب علی میر مردانِ گل

ز خاتون نیکو صفت فاطمه
بشو دم دمادم ثنا خوانِ گل

چمن در چمن سبز وخرم نگر
ز یمن حسن حُسن خندانِ گل

شود دیده پرنم ز یاد حسین
چو لاله ببینم به بستانِ گل


بود زیب وزین همه عابدان
عبادات سجاد شایانِ گل

شکافنده علم، باقر بود
بود وارث علم و عرفانِ گل

ز فیض علوم امام ششم
جهان در جهان گشته میدانِ گل

ندیده کسی مثل کاظم شکیب
زبان زد بود صبرِ سوزانِ گل

امام رضا شاه خلد آستان
بود روضه اش بوسه باران گل 

به مانند جودِ  جواد تقی
نباشد چنین بذل و احسان گل 


نقی حجت حق امام هدا
فروغ شب تار ظلمان گل

امام حسن شاه عسکر لقب
بود فوج او یکه تازان گل


الهی رسان مهدی منتظر
برای دو چشم انتظارانِ گل

بخوان سامعا با محبان شاه
دعای فرج بهر هجرانِ گل

۱۱-۰۸-۱۴۰۲
فعولن فعولن فعولن فعل