اشعار

سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری

	عضویت در شعرناب
	درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

	مجید بهلول (میثم)
	فرزادالماسی بردمیلی
	شهرام بذلی
	لیلا سهندی
	قربانعلی فتحی (تختی)
	طاهره حسین زاده (کوهواره)
	مسعود مدهوش
	حر پارسی
	حمید شیخی
	میثم علی یزدی (آیت)
	علی نظری سرمازه
	علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق
	محمد رضا خوشرو (مریخ)
	ابراهیم کریمی (ایبو)

معرفی شاعران معاصر

شاعر و هنرمند
ابراهیم ساجدی

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

⚘چشمه‌ی حب

🌷...

من امضایم را فراموش کرده ام.

من امضایم را فراموش کرده ام....

اَفرا

⚘اَفرا⚘...

جهان

جانم جهان آبستن رنج است قیل است و قال است و غم و فریاد اینجا تمام روز تاریکی است دل در پی فانوس ب...

ای انسان.انسان شناسی..

ای انسان.انسانشناسی.. غم رهاکن زدل به آزادی تا همهِ عمردل امان باشد عشق داند که عالم شادی ...

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403

11 شوال 1445

Friday 19 Apr 2024

به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

جمعه ۳۱ فروردين

🟥گُلوَنی🟥
شعری از
بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)
از دفتر دفتر احساس نوع شعر چهار پاره

ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ ۰۰:۳۸ شماره ثبت ۱۱۷۵۴۰

بازدید : ۳۴۷ | نظرات : ۸۲

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر
رنگ زمینه

دفاتر شعر بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)

دفتر احساس

غزال غزل

آخرین اشعار ناب بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)

چشمت تمنا می کند وقتی نمی فهمد
یک طایفه جا می شود در زل زدن هایم
دل را یله کردی بتازی در تنم وقتی
می دانی ابری می شوی ، در پیرهن هایم
.
با موی بسته دردها را خوب می فهمم
جاری شدن در تلخ و شیرین های اجباری!
سرد است روی میز تو، چایی غم هایم
پای بساطی تا ابد، از عشق من عاری
.
با عینک ته استکانی چای را خوردم
هر بار این نزدیک بینی ها فریبم داد
لب می گزی وقتی تو را از دور می پایم
یا خاطراتت از میان ذهن من افتاد
.
یادت می آید؟ گفته بودی اسب سرکش باش!
خلخال پا کن؛ واکن این موهای خوشکل را!
رقص سه پا*یت را به دور دایره رو کن
برنو بدوش از کوه می آیم؛ بکش کِل را!
.
رقصیدم و آغوش من قرص مسکن شد
تو! می تراوی از رگم با چهره ای محبوب
با دوستت دارم کنارت خود زنی کردم
این دیرفهم فتنه انگیزی که شد آشوب
.
از مادیان زخمی تقویم می افتم
پژمرد لبخندی که روی شانه ام گل داد
با دست هایت عرف و منطق را بیا بردار
دنیا به سمت غیر ممکن ها مرا هل داد
.
باید ببندم گُلوَنی* را دور پیشانی
رنگین ببافم خرمن جو گندمی ها را
در آسمان ماه بلند آغوش وا کرده
چشمم بغل میخواهد از آئینه کاری ها!

بتول رجائی علیشاهدانی

آفاق

گُلوَنی (به لُری: گُلوَنی)، (به لکی:گُلونی،سَروَن و هِراتی)، (به کردی: ھەوری، گُلوَنی)به گونه‌ای سربند و روسریِ زنان لک، کُرد و لر گفته می‌شود. ریشه این سربند به دوران کهن ایران زمین باز می‌گردد و ریشه در فرهنگ اصیل ایرانی دارد

رقص سه‌ پا: از جمله رقص‌های لری است که می‌تواند نمادی از نیک‌پرستی و ستایش داد و راستی باشد.

۱۴