حوالی تو

می خندی گریه میکنی و برمیگردی
..........برای خنده ات راهی میجستی که نبودد...
گریه را چه کار داری .خودش نالان است . خودش دلسرد از این همه خنده تلخ..
دست آخر تو میمانی و برگشتن که ثوابش دوچندان خنده و گریه است ..آری برگرد .
برگرد با غرور
برگرد تو میتوانی . از سر ذوق هم که شده برگردد.
آوار خندیدن از پشت سر به تو خواهد رسید .و
جلو تر از گریه های پوچت به تو سر می‌زند..آری برگرد تا گریه فراری باشد ..


تو فقط برگرد.


تقدیم شما ...



زیبا بود .

..

درود بانو
به شعر ناب خوش آمدید
موفق باشید
"غریب تشنه ای فریاد میزد
حسینم من،حسینم من،حسینم"

خیلی زیبا بود خیلی
قدرت به تصویر کشیدنتان عالی بود

سلام بزرگوار
بسیار زیبا سروده اید
دورود بر شما

احسنت ، خیلی زیبا بود ، واقعاً دلچسب و پر احساس

درودتان باد
چه زیبا خواننده را درگیر در احساستان میکند که یک آن انگار جای شما نشسته و فنجان چای در دستش قرار دارد
احسنت به این همه احساس و فن بیان

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما استادبزرگوار
می سرایی
اشعار سپید کلام
به مه شعر شما
من دارم سلام

سلام و احترام
زیبا بود احساستان و البته تصاویرتان
حشو از قدرت و زیبایی متن تان کاسته است ،

درودبر شما
بسیار زیبا وپر از احساس
مانا باشید ونویسا

سلام و درود

درود برشما شاعر گرامی
بسیا ر عالی

سلام و درود بانو حکیم پور گرامی
دلنوشته زیباییست
شاد باشید و سلامت