سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 27 ارديبهشت 1403
  • روز ارتباطات و روابط عمومي
9 ذو القعدة 1445
    Thursday 16 May 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      آنگاه که انسانیت به لرزه می افتد !
      ارسال شده توسط

      علیرضا امیرخیزی

      در تاریخ : سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۷۲۱ | نظرات : ۲۳

         
         آنگاه که دلمان می لرزد ....
      و زمین زیر پایمان به لرزه می افتد ....
      و اشک بی دریغ می بارد .....
      و خون بی حساب  می گرید .....
      600
      و فریاد ها بر آسمان میرسند ....
      و آه  تنها حکمران انسانیت است ...
      600
       
      آه ... 
      آغوشت را برایم بگشای .... 
      که تنها پناه من آنجاست .... 
      که تنها مامن و تنها نیاز من آنجاست .... 
      آغوشت تمام موجودیت من است ! 
      آغوشت دنیای من است .... 
      دنیای جاویدان من است ! 
       
      و چشمها .... 
      و چشمهای زیبای وحشت زده ..... 
      آه ....
      خدا یا  چشمها کجا را نگاه می کنند ؟؟؟ 
       چشمهای کوچک زیبا سراغ چه کسی را میگیرند ؟؟
      600
      و زندگی ......
      ادامه می یابد  ....
      600
      زلزله بزرگ و دلخراش آذربایجان شرقی در دلهای انسانیت  تاثیر عمیقی می گذارد و
      حماسه کمکهای مردمی این مرز و بوم به اندازه ای هست که  نیازی به فراموشکاران
       نباشد برای   ادامه انسانیت .....
       سلام بر ملت بزرگ آذربایجان که همیشه از هر بلایی با افتخار  سر بر آورده اند !
      600
        
        گوز یاشیم ، چشمه اولوب    ---              سرشکم چشمه شد
      داغدان آخیر          ---       ز کوه میریخت
      من بو داغی آغلاییرام    ---    من این کوه را گریستم
       
      داغ آدینی مندن آلیب                ---      کوه (داغ ) نام از من گرفت
      سینه مین آهیندان آلیب           ---          از داغ سینه ام گرفت
      آه چکیرم.....       ---        آه بر کشم...
       یاندیریرام  ...       ---            بسوزانم...
      اود یاغیرام ...       ---           آتش بارم...
       من یاخیرام وارلیغیمی        ---         نابود کنم هستی خویش
      من آخیرام گوز یاشیلا         ---       با اشک خود بریزم من
      آیریلیرام .... آیریلیرام           ---            جدا گردم ...جدا گردم
      1390/6/6
      نمیدانم چرا این شعری را که دو سال پیش نوشته بودم ....
      یک سال  صبر کردم برای انتشارش ....
      واقعا نمی دانم !!!
       
      *********
       
       یک سال از زلزله در آذربایجان گذشت !
       
      روح رفتگان شاد باد .
       
      null
       
       
       

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۲۰۵۱ در تاریخ سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0