سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 27 خرداد 1403
  • روزجهاد كشاورزي (تشكيل جهادسازندگي به فرمان حضرت امام خميني -ره-)، 1358 هـ ش
10 ذو الحجة 1445
  • عيد سعيد قربان
Sunday 16 Jun 2024
    مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

    يکشنبه ۲۷ خرداد

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    داستان کوتاه
    ارسال شده توسط

    جمیله عجم(بانوی واژه ها)

    در تاریخ : ۲ هفته پیش
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۳۶۱ | نظرات : ۱۱۱

    سرمابدجوردال می دراند، بادسردو استخوان سوزِ شبِ کوهستان
    ازپنجره ی نیمه باز به درون خانه می خزد..
    زن رنجورونحیف که روزهاست بیماری سختی گرفته ودرمان نمی شود،
    گوشه ی اتاق بی نفس افتاده وساعتی است که مرگ او رادربغل گرفته است.
    دخترک نازوموبورش ازهمه جابی خبر، باولعی وصف ناشندنی ازپستان مادرمرده اش آویزان است وشیرمی خورد،انگار
    همان آغوش سردوبی روح مادرهم برایش گرم وامن است...
    دربازمیشود، مرد،خسته وسرماخورده درحالیکه دستهایش رابه هم می مالد
    و ازسردی بی حدهوامی نالد، واردمیشود
    وازاینکه پنجره بازاست تعجب می کند، زنش راچندبار صدامیزند! 
    طوبی، طوبی، تواین هواچرااین پنجره بازه ؟ 
    اما هیچ صدایی ازاو نمیشنود!
     نگران میشودوباعجله می دودداخل اتاق وناباورانه باجنازه ی بی جان زن جوانش روبرومیشودوکودکش که همچنان ازاوآویزان است سرش رابرمی گرداند وشادمان ازدیدن  پدرخودرادربغلش می اندازد
    طفلکی انگارنه انگارکه مادرش مرده بی خیال می خندد
    وپدرنمی داندبرای کدامشان اشک بریزد!
    ضجه های پدریکباره لبخندراازلب دخترک می چیند
    وغمی غریب درچشمان قشنگ وروشنش می نشیند!
     
     
    ✍️ #جمیله_عجم(ب.و)
     
    پانوشت:
    دال دراندن درلهجه ی گنابادکنایه ازسرمای شدیدی است که باعث ترک خوردن درختان می شود
    گنابادیها وقتی می خواهندعمق سرمارا نشان دهندمی گویند دال مدره 
    دال درگویش گنابادی وزیبدمابه معنای نهال تازه کاشته شده وپیوندنشده است 
    ودال مدره یعنی ازشدت سرمادرختان جوان ترک برمیدارند.

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۱۴۷۵۰ در تاریخ ۲ هفته پیش در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0