صفحه رسمی شاعر طوبی آهنگران
|
 طوبی آهنگران |
تاریخ تولد: | پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۳۷ |
برج تولد: |  |
گروه: | عمومی |
جنسیت: | بدون اطلاعات |
تاریخ عضویت: | چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | شیراز |
علاقه مندی ها: | به شعر و داستان |
امتیاز : | ۳۶۷۲۷ |
| تا کنون 859 کاربر 6946 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
درباره من:
به نام انکه اندیشه رآ بر انگیخت از من عکس می گذارم تخلص سرو عر فان یا شمع خواموش ومن در ضمیر خود چیزی را احساس می کنم که از شعر هم فراتر است وتخلص در شعر و سکوت اگر نمی توانی. فریاد بزنی سکوت کن سکوت تو را زنده نگه. می دارد در سکوت هیچ اضافه. ای نیست خاموشی بلند ترین صدا است
اندیشه ی نو جسجو در واژه های اسرار آمیز
خداوند را چو . آفتاب درخشنده و درخشنده. ای در دل انسان می دانم به واسته. عََشق زندگی را طالب. می شوم و گردکار کرد
از فلسه ی خلقت روح چیست
چرا همیشه به دنبال گم شده ای می گردد
خبر از طر یق الهام قلبی
و باور هایی
که از راه گفتار نا خدا گاه به زبان می آید
و خداوند را چو .نور متلق و مو جودی نزدیک در دل هر. انسان می بینم
که طالب. زندگی می شود
بین انسان و خداوند ارتباطی است که هیچ کس خبر ندارد
هر بشری به طور خواصی. با خداوند ارتباط دارد
اگر حکومت خداوندی. و حب لذت. نبود هیچ کس به خودش زحمت نمی داد که زندگی بسازد
پیام خداونددر بعد. تولد در دل انسان درج می شود
این الهام انسان را نا خدا گاه به سمت زیستن بودن داشتن می کشد
انسان به فهم و شعور که می رسداین احساس. هم بالق. می شود
باید و نباید ها را می فهمد
الهام اورا به سمت درخشیدن که همان زات است می کشد
دشمنی و تبا هی را می فهمد چرا تن می دهد ان هم نفسی است که باز در خود انسان رشت می کند
که اگر سر کوب نشود آتش می شود. شاید . سوزانده هم باشد
دنیا به ما اموخت که ظلم پایدار نیست
زمین از ان انسانهای عادل و درست کار است و انسانهای صاله وارسان زمین هستند
می دانیم که جهان در پرطو عدل ساخته شده است
و این هم می دانیم که پرورد گار عالم پادشا ه ان است
و این را هم می دانیم هر چه در این جهان است تعلق به خودش است
و این شعر
ببین افسانه ی ققنوس سر گشته
که در اتش حسرت می سوزد
دوباره زاده گردد از خاکستر خود
ّبه تغییر نتوآن داد در عمر
توان تغییر داد چگو نه بود عمر
ای عشق ای معجزه غوغا ای دیدده بدان وای از روز ندیدت
وای از مکافات عمل روز ی ازمن خواهی گفت روزی که در آیینه ها باشم
از من خواهی شنید روزی روزی که در
سینه ها باشم
روزی خواهی به من فکر کنی
که چه طور زیستم
چطور از رنجها گذشتم
زندگی من همه تلخ بود باور می کنی
کسی را حا می نداشتم باور می کنی
چون مثل آتش بودم دود داشتم
مثل کوه بودم تکان نخردم
مثل باران بودم برای کودکان
گاه گاهی شکستم خودم را تر میم کردم
و خاکستری از من باقی ماند
خاکسترم را با فوت به فضا دادند
باز کمی ماند با همان کم سر گرمم
تا به کی باد ببردخاکسترم
ّبه خاک |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
رنج به جهان جمله ی تقدیر منست
غم بافته ی حلقه ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۲۹۱۵۰ در تاریخ ۳ روز پیش
نظرات: ۷۰
|
|
|
ای دوست جانم بفدای لب پروانه ی تو
بفدایت همه عمر قامت سرو گانه ی تو
در باغت همه باز می نابت همه جو ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۲۹۰۶۰ در تاریخ ۷ روز پیش
نظرات: ۰
ثبت شده با شماره ۱۲۹۰۱۶ در تاریخ ۹ روز پیش
نظرات: ۰
|
|
|
من شمع خواموشم وزجمع فراموشم
نیم سوخته در شمعدانی بی هوشم
همچون مسیحا در کلام سبز
ازحضورشمع روشن ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۲۸۹۶۹ در تاریخ ۱۱ روز پیش
نظرات: ۰
|
|
|
سخن وری نیرزددر جمع این زمانه
سخن رود وارانه ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۲۸۸۸۷ در تاریخ سه شنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۳ ۱۸:۱۴
نظرات: ۲۳
| مجموع ۲۵۷ پست فعال در ۵۲ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر طوبی آهنگران
|
|
|
![]()
چرا امشب ماه در نمی آید. چرا از خیمه گاه شاه خوبان
صدای صوت. قرآنی نمی آید.
چرا امشب. ستاره گان به زمین خیره گشته
چرا امشب بر سجاده توحید. آن قامت رهنا
|
|
شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۰ ۰۵:۵۷
نظرات: ۶
|
|
|
![]()
اگر به راز ها در جهان امیدی نبود
دنیای پیر برای هشیاران کسل کننده بود
بشر دانست در فاصله ها جز صدای عشق،
صدایی به گوش نمی رسد
روح را به دنبال گذشتگان می کشانیم |
|
دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ ۲۳:۰۸
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
به نام خداوند جان خرد کزین بر تراندیشهبر نگذر
سلام بر فرزانه گان و ادیبان شعر ناب
دورود خداوند بر محمد. پیامبرخدا و سور ی قلم
هم چنان که بزرگی فرموده منسی سال
|
|
شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ ۰۵:۳۷
نظرات: ۲۶
|
|
|
![]()
حقیقت اسرار خداوند
می دانیم که تمام انسانها اسراری در درون خودشان دارند
که راز هم می گویند که بین. انسان و خداوند است
حال این بین خود انسان و خدا وند مثل اسرار می ماند
و نیرو
|
|
سه شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۹ ۰۵:۳۵
نظرات: ۲۷
|
|
|
![]()
در کاخ سلطان معمود سر دو نبش دو گدا می نشستن
یکی بسیار چاپلوس و متملق بود
وزیر میومد سردار می یومد می گفت شاهنشاها بزگوارا
سلطان بلخر این حرف
ولی اون یکی ساکت بود آن گد
|
|
پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۹ ۰۵:۴۲
نظرات: ۰
| مجموع ۶۴ پست فعال در ۱۳ صفحه |
