شلغم بکارم؟!

امادلم کجا...!؟


درود استادبزرگوارم
بسیارزیبا وطنازانه بود
درعین اینکه تلخ هم بود
احسنت لذت بردم
ودر آخر هم که دیگه واقعن
همین یک جمله
امادلم کجا؟
خودش یه عالمه حررف وشعربود

مانا باشید

درود بزرگوار
طنزی زیبا و پر معنی
موثر و دلنشین

درود بر استاد مهربانم
بسیار عالی
پاینده باشید
یکی گوید که تو خیلی عزیزی

من اون یکی هستم استاد عزیزم

بنام خود تمامش مینویسد ، چوخنجر میزند برحلق وکام
...........
سلام
بسیار زیباست
وطنم پاره تنم

گاه پنهان میکنم احساسم


لابه لای حجم سنگین فریادسکوتم!


امادلم کجا...!................درودبراستاد بزرگوارم ...زیبا بود بخصوص سپید
پایین....................برقرار باشید

اثر اول با آنکه ظاهر ظنز داشت ..اما گلایه و بغض نامه ای بود از جور مردمان چشم...
اثر دوم پاسخی بود به آنچه باید ...
بسیار زیبا و محکم و قد برافراشته بود اثر دوم شما و بسیار از معانی و اندیشه درون آن آموختم...
بهره بردم و درود بر شما

استاد و سرور عزیزم جناب سروستانی
حقایق و مفاهیم اجتماعی را به شکلی طنز گونه و موزون بیان کردن هنر هرکسی نیست
خوشحالم که شاگردی شما نصیب من شده است


نوشتم طنزوابزارم گرفتند ، نوشتم شعرکه خودکارم گرفتند


ندارم چیز دیگر تا نویسم ، به بی رحمی دلِ زارم گرفتند


یکی گل میفرستدزردِزرد است،،بمن گویدکه طنزت باد سرداست


یکی با طعنه خندد برکلامم،دلم ازدستتان دیگر چه درد است

آفرین

پر مغز و غنی
احسنتتان باد

عرض ادب و احترام
زیبا و لطیف سرودید
احسنت استاد ارجمند

درود فراوان جناب لقمانی مهربنیان

خواندم و بهره بردم عزیز
دست مریزاد.

زنده شاد و تندرست باشید
و همچنان مهر و سو بپراکنید.
با مهر و احترام

باسلام استاد عزیز عالی سروده‌اید موفق باشی

درود بر شما
بسیار زیبا بود. اشاره ای طنازانه و نقادانه به آنچه که هست و بسیاری نمی بینیم

همان بهتر روی شلغم بکاری
که با شاعر شدن نانی نیاری

سلام بر شاعر گرامی
زیبا و طنازانه سروده بودید

............. .................
گاه پنهان میکنم احساسم
لابه لای حجم سنگین فریادسکوتم!
امادلم کجا...!؟


مرحبااا استاد خوبم
هردو اثر بسیااار زیباااا بودند
سپیدتان عاااالی بود
سپااااس
.............. ................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب:

مردی بودا را دشنام داد، هیچ نگفت و آن ده ترک نمود. مرد را گفتند که دانی چه کس را ناسزا گفتی؟ گفت: ندانم. گفتند که بودا بود، عارفی بزرگ است. پس مرد بر زندگی اش بیمناک گشت. در پی اش رفت و روزی دیگر او را یافت. بر پایش افتاد و بخشش طلبید. گفت: “تو که هستی و چه می خواهی؟ طلب عفو از چه روی است؟” گفت: “دیروز تو را دشنام دادم، حال نادم هستم و طلب بخشش دارم.”
گفت: از امروز بگو، من از دیروز هیچ نمی دانم.

بسیار زیبا بود
لذت بردم
طنز جالبی هم بود

البته بگمانم شاعر باید کار خودش رابکند واگر حرفی برای نوشتن وگفتن دارد بنویسد حتا اگر برای دلش باشد...اگر جز این بود تابحال اینهمه شعر نوشته نمی شد ...بهار دلتان سبز استادم

میگن شاعر اگه شلغم بکاره
دیگه تاثیری رو حلق ام نداره!
آخه شاعر رو چه، به کشت شلغم
برو شعری بگو از شادی عشقم
تا زارع وقتی خواست شلغم بکاره
همش شعر تورو یادش بیاره
بخونه زیر لب اون شعر نابت
که اون روز می شه این دنیا به کامت
بهار نارنج

جناب سروستانی عزیز از آشناییتون خوشوقتم ببخشید جلوی قاضی بود و ملق بازی اما یهویی شد
قلمتون رو خیلی دوست دارم

زیبا و دلنشین سروده اید
دستمریزاد

تلخ ولی با احساس

درود بر استاد سروستانی عزیز
مانا باشید

درودبرشماجناب سروستانىرانقدرهردواثر زيباوبود وتأمل برانگيز
ميشد دراعماق شعرتان درد راحس کرد

اميد که دلتان هميشه خوش باشد

درود استاد بزرگوار

بسیار زیبا بود . هر دو شعرتان پرمعنا و آموزنده

سپاس از شما

پاینده باشید

درودهابزرگمهر.چنان همیشه زیباسرودیدوقابل تامل ...ودومی به دل نشست...دست مریزاد ودلتان همواره بهاری

درود بزرگوار..
سپیدتان بر دل نشست و طنزتان دل خراشید..
ستودنی ست قلم تان..
زنده باد..

روشن میکنم هرشب
فانوس شعرهایم
تاسوسوکنان میان بیت هایش
جستجوکنم ردپاهایت
شایدمرهمی باشدبرزخمهای تنیده درسینه

سلام استاد
بسیار زیبا و دلنشین سرودید.