یک غزل.........

جناب آقای یونسی عزیز، سلام علیکم.
............................................................
سویدا، به معنای(خالِ سیاه)..........(نقطه ی سیاهی درقلب)..........
(نقطه ی سیاهی دردل، که محلِّ احساسات است)........
سویدای: مصغّرِ سویدائ......(خال دل) (نقطه ی سیاهِ قلب)..
(عارفان، خالِ سویدا را، زِدل حک می کنند).........
................................................................................
ماراچه حاجتِ دیوانِ این وآن...
زندانیم ، به سویدای یک غزل..
احتیاجی به دیوانی ازاشعار وغزلیاتِ فراوان نیست، وقتی ،خالِ سیاهِ یک غزل، مارازندانی می کند (یا به دام می کشد)..
امیدوارم ،منظوررارسانده باشم ............
درضمن جناب آقای یونس عزیز،وزنِ غزلِ شما آن نیست که نوشته اید ،بلکه می شود.............
................................................................
ای زُلفِ مُسلسلت بلایِ دلِ من.....
اِی ،زُل ،فِ ،مُ / ،سَل ، سَ ،لَت ،بَ / ،لا ،یِ ، دِ لِ / ،مَن
............................................................................................
مُس تَف عَ لُ / فا عِ لا ت/ مُس تف عَ لُ / فَع
.............................................................................................
البته دررکُنِ سوم، سه هجای کوتاه به دنبالِ هم امده اند..........وچون نمی توانیم ،سه هجای کوتاه دنبالِ هم داشته باشیم،هجای کوتاه اول را(یِ ) که مکسورهم هست .....می توانیم هجای بلند به حساب آوریم ، همان طور که دربعضی مصارعِ غزلِ شما،به خودی خود اینگونه هم شده است.........
مثلِ مصرعِ سوم (مان) درکلمه ی (درمان)...(که البته نونِ ساکن)اصلاً درتقطیع خوانده نمی شود ، ویا..........مصرعِ هفتم(چِش) درکلمه ی چشمه.
و................
ببخشید بر(دیوانه)..........امیدوارم درسم رادرست پس داده باشم.
موفق باشید.