مگر چقدر فاصله است

281571452687487

سقوط می کنم
در این روز گار خاموش پر از تکرار
ای آدم های میخکوب شده
در کنج انزوا
به ریسمان دقایق
چنگ زنید
مگر
چقدر فاصله است
تا انتهای بودن
اینجا میان این آشوب ها
شب از طغیان غصه ها
رنگ می بازد
و تاریکی ست
که روح از جنس عفافم را
هاشور می زند
قدری درنگ می کنم
آخر
ای دیوار های سوت و کور
ای واژه های لاجوردی
زمین هر لحضه
گلوئی تازه می کند
مگر چقدر فاصله است
تا ژرفای سکوت
چقدر؟

I