کنار سفرۀ عید

شبی به خواب نشستم کنار سفرۀ عید

خیال بستم و بستم کنار سفرۀ عید

خیال آمد و فرمود شعر بنویسم

تلنگری زد و فرمود شعر بنویسم

کرشمه زد به دو ماهی میان سفرۀ عید

دو گونه از هنرِ میزبان سفرۀ عید

میانِ تنگِ بلور این یکی فریبا سرخ

میانِ روغنِ داغ آن یکی سراپا سرخ

به تُنگِ تنگ گرفتارِ آب یک ماهی

میان تابۀ روغن کباب یک ماهی

یکی رسیده ز دریا به نیم کاسۀ آب

یکی چزیده بر آتش شده به تابه کباب

اسیر و سوختۀ دستِ میزبان بودند

ستم رسیده و مظلوم و بی زبان بودند

من و تو مثل دو ماهی بلی دو ماهی عید

شدیم مایۀ اصلیّ روسیاهیِ عید

سر و  دم و تنِ خود را اگر تکان بدهیم

به میزبان و به سفره خودی نشان بدهیم

بیا که تابه و تنگ از میان براندازیم

ستمگرا ن و ستم از جهان بر اندازیم

غلامعباس سعیدی