زلال پيوسته تمام قافيه،

جامه نو كن گل بهار،

مى زند بوسه لبت را جام يار، 

مى نشاند هر دمت بر كنج گيسوى نگار ، 

خوش بيافشان،عطرگيسىودربهار، 

جلوه دارى بيشمار،

پربه هر دشت ودمن، 

سازبلبل رقص ياس و نسترن، 

نغمه هاى بلبل از يمن وجودش در چمن، 

در بهاران مى ربايد جان من، 

بوى نمناك چمن،

خوش به حالت اى چمن، 

در تو مى گيرندگلهاانجمن،

جمله مى رقصندباساز خوش مرغان عشق، 

بلبلانت درنزاع تن به تن، 

عشق مى بررد سخن، 

بازمى آيدبهار،

روى گلها باز مى خواند هزار، 

نوگلان در حال رقص وبلبلان در كارزار، 

باز مى رقصدكمندجويبار، 

ناز مى باردنگار، 

باز مى خواند هزار، 

غمزه ها مى رويد اندر گلعذار،  

نوگلى بر يادگارهديه مى گرددبه يار،  

چشمه ساران گشته بر رودى سوار، 

مى خروشد آبشار،

باز مى رقصد بهار،

بانسيمى پر ز عطر سبزه زار، 

باز منقار قنارى بوسه زد بر جويبار، 

دست ياران شادمان در دست يار، 

آسمان،شادى ببار،

بهناز على زاده (كيميا) آلمان،