معراج شاعر

شاعری وام گرفت

شعرش آرام گرفت! (حسن حسینی)

________________________________

شاعری شعرش را

به گدایی بخشید!

 ***

شاعری

دفتر اشعارش را

مرد نابینا برد!

 ***

شاعری سبزاندیش

بر تیغه ی خنجر

به سرخی خندید!

*** 

شاعری

هر پگاه خنده بر لب می برد!

غم بی نانی را

به خانه هرشب می برد!

*** 

شاعری

نان نبود تا بخورد

ناچار خربزه خورد

پای لرزش بنشست!

***

شاعری

از حقیقت می گفت

شعر او مزه ی خنجر می داد!

*** 

شاعری

شعر بی وزن سرود

بی وزن به معراج روانش کردند!

*** 

شاعری زخمی

غزلی با قافیه ی خون

بر وزن رهایی بسرود!...