...........

چشمان تو بس که مست خوابند

انگار که کاسه ی شرابند

تاکی غم فردا نگذارد

چشمان خراب تو بخوابند

می ترسم از آنکه ابر کینه

نگذارد از آسمان بتابند

بشکن همه ی حصارها را

این هول و هراس ها حبابند

این حرف و حدیث ها دروغند

این وعده وعید ها سرابند

وقتی دل من بره ی آهوست

دستان تو پنجه ی عقابند

رویی بنما که تشنگانت

در شهر تو بی حدوحسابند

من شرم حضور دارم از تو

اشعار من آیه ی عذابند

واکن دهن و غزل فرو ریز

لب های تو بیت های نابند