بدون عنوان

از غم تو جمله در غم می شویم

خون فشان و کشته هر دم می شویم

در نوای سوگت ای آوای خون

همنوای نوح و آدم می شویم

این چه غمباد است در نای جهان

همچو بید از باد غم خم می شویم

داغدار و سوگوار و محو در

اعظم آلام عالم می شویم

تا به جام خون حق می می زنیم

صاحب صد دولت جم می شویم

اندکی بر خویشِ جان افزوده و

اندکی از خویشِتن کم می شویم

لیکن این داغی که خورشیدی بسوخت

ما کجا بر جاش مرهم می شویم؟

این چنین در حیرت از کار حسین

محو در افکار در هم می شویم

در یقینم عاقبت ما کشته ی

داغ فرزندان خاتم می شویم

تشنه ی آب فرات و غرق در

جرعه ای از آب زمزم می شویم

راهمان جاری چو در خون می شود

مَحرمِ سرّ محرّم می شویم