رقیب...

تو هستی و
دلی گرم از عشق
زمستان ِ این تن
با غروری نابود
دو استکان چای دلتنگی
روی میز ِ تنهایی
تن پوشی از حس ِ دلشوره
و صدای سگانی ولگرد
که خیانت پارس می کنند
شبیه رقیبان ِ کور دل
کفتار صفت در انتظار
چشم تیز کرده اند
و حسی که هر لحظه ام را
زیر سُم ِ اسبان ِ لگام گسیخته ي
از دست دادنت ، جهنمی می کند
لعنت به من!!!
حس خوب بودنت را
ارزان میفروشم به
گرگ و میش این زمستان...


پ.ن : این را بدان نازنین
رقیب ، رقیب است
چه پارس کند
چه بی شرمانه دندان تیز کند
چه در بیشه متعفن احساسش
در انتظار دریدن باشد