غزل

من شنیــدستم خــدا قبــل از وجود
بیت هایـی از دو چشمـت می سرود
.
نسخــه یِ اول دوبیتــی بـود و بعد
از لبت بیتــی دگــر جــاری نمــود
.
عرشیـان با خواندنت عاشــق شدند
از ازل بـودی دلیـــلِ هـر سجــود
.
یادم آمـد ، بیتِ چارم! مــن شــدم
عاشقی طمـاع و در عشقـت حسود
.
در کنـارت قسمتــم شــد سـوختن
چشــمِ عقـلم را جمـالـت بسته بود
.
بیتِ پنجـــم را که حــق آغـاز کرد
گفت : بر هـر عاشــقِ تنهــا درود
.
او بخـود می گفـت و من پنـداشتم
بـا مـن است منظـور او ، امـا نبود
.
حضـرت حـق عاشقـت بـود از ازل
با خیـالت این غـزل را می ســرود
.
شهداد دبیرچی‌لو
96/11/17  19:50