تیره‌کردن‌کرکسان

تیره‌کردن ‌کرکسان  ‌این‌آسمان‌  صاف‌را
خونجگر ‌کردن ‌اینان ‌‌پیر  ‌‌با انصاف  را
‌‌بعد‌از‌  آنروزی‌‌‌ که‌  دادندش‌زهر بی‌کسی
ازدوباره   ‌زنده‌کردن   ‌دولت‌ اشراف ‌را
راه‌گلهای‌شهادت‌این  ‌نبودست  ‌دوستان
پیچ‌وخمها‌داده‌اند‌آن‌راه‌‌خوش ‌اهداف‌را
مرغها‌مُردند‌تا سیمرغ‌ ایمان  ‌جانگرفت
ناکسان‌‌با‌فتنه   ‌میخواهند‌بگیرندقاف‌را
چون‌ریا‌‌دستار‌سبز‌بی‌ولایت‌گشته‌ است
می‌برد‌  دنبال‌  خود ‌دجال‌  اهل‌ لاف‌ را
ای  ‌عزیزان‌  دلنوازان  ‌‌همنوازان   ‌کمیل
باز‌باید  ‌دید‌ شاه   ‌سر‌به‌  چاه‌ تا  ‌ناف‌را
حرف‌دل‌بسیار‌دارم‌ نیست‌ جانا‌ همدمی
چونکه‌ناحقگوش‌میپاید‌  همه‌ اطراف‌را
میثما  چون‌  یار‌  آید‌  در  ‌پناه   ‌کردگار
می‌کشد  بر‌جان  ‌عالم‌   سایه‌الطاف  را
 ‌مجید.بهلول(میثم)