شب نشینی

شبی آمد و شب نشینی شد
زِ حرفهایمان قول ها چیده شد
در این قول ها رازها دیده ام 
چه صحبت هایی که شنیده ام 
یکی شعر سرود از پی سرنوشت
از حافظ خواند و یکی هم نوشت
یکی هم که خسته با چشمان بسته
واسه نوبتش چشم به راه هسته 
یکی هم بگفت خاطره ایی به ما 
که با شیر گشته  عجیبست بابا
بشد قول ها شروع برفتند سفر
از ایران و خارج جنوب تا غرب
بدادند چه قول ها همه مردها 
به زن هایشان میرویم به شمال 
بعد از اون همه قول و قولبازی 
کند خارش تن چه طنازی 
که آری چنین می کند با همه 
یه منقل یه بافور چند حب ناب دل