این شعر رو به دو تیکه تقسیم کردم:
بند اول:
نسل به نسل ، به من گوش بدین
خط به خط ، متنمو به آغوش بدین
میخوام بگم از نسل خودم
نسلی که
برا زدن حرفاش، جون هدیه کرده ، خون گریه کرده
تمام خوبیا خرجش کرده
نه توی جنگ بوده
نه تو بچگیش آرامشش صلب بوده
اما مثل هیروشیما ، اثار جنگ توشه
راه براشون تنگ کردن
ولی ادامه دادن
ایستادن ، جنگ کردن
از چیش بگم؟
از قدم زدن ، تنهایی ، زیر هوای بارونی
چون میچسبه ، تو این هوا ، قدم زدنای دو تایی
مهم نیس ، منظم یا پراکنده
دارم میزنم حرفای در دل
نسل بوسه های یواشکی
یهو یکی میاد، سلام رفیق
با هم دیگه ، دارین چه نسبتی؟
بهونه گیر نیاره ، چرا پاته شلوار بگی؟
نسلی که
بوده ، پر از درد تو دل
کرده تو دنیای مجازی ، درد و دل
نسلی که
همه با هم قهرن
تنت بخوره ، میشه دعوا ، انگار بوده از قصد
نسلی که
میخواست بشه ستاره
ولی برای پول رفت ، خونه تیمی و خرابه
نسلی که آزادی رو سرچ کرد ، فیلتر بودش
نسلی که حوصله اش ،سر رفتش ، تفریحش ، قلیون بودش
ادامه دارد........
فانوس