قهر

درود جناب شفیعی گرامی
شعر دغدغه مندیست
البته دو شعر بود
درود بر شما 👏👏👏🌺🌺🌺

درودبرشما جناب شفیعی
زیباوتاثیرگذاربود

درود بر شما شاعر خوب
سرفراز باشی
قلمتان سبز

به قول شاملو:
حیرتت را برنمی انگیزد
قابیل برادر خود شدن
یا جلاد دیگر اندیشان...
موفق باشید

درود بر شما جناب شفیعی

قلمتان نویسا

بمانید به مهر و بسرایید

درود
اعیاد شعبانیه و میلاد با سعادت امام سجاد مبارک باد

درود
مناجات و درد و دلی رندانه و زیبا بود
(مثل کودکی که از مادر خود قهر میکند تا او را وادار کند که برای خواسته اش فکری بکند )
به امید روزی که در تمام دنیا دیگر صدای جنگ شنیده نشود .
شاد و پیروز و سلامت باشید

سلام بزرگوار
من از تسفیر اسرارت گمان کردم که چون ماهی

خطا یی رفته انگاری در این اسرار تسفیرم
درود بر شما

درود شاعر بزرگوار
بسیار زیبا و ماهرانه سرودید
احسنت
قلمتان سبز

درودتان بزرگمهر ..
عااالیست...
خیلی هامان ،هنوز این محنت گران جنگ را باور نکرده ایم ..
جنگ ،شوخی رسانه ای نیست و کسانی که خود در موقعیت های مربوطه قرار میگیرند، این را درک خواهند کرد ..
و این جنگ دو سر مخرب دارد ، یکی اوکراین را ویران میکند ، سر دیگر ، مردم بیگناه روسیه را زیر یوغ اقتصادی میکشاند...

سپاس از این اندیشه ی گرامی ،درد از جان و تن نازنینتان دور باد ..


"شاعر نمیتواند زنده باشد
بدون شبحی از تبر جلاد بر گردنش،
سرنوشت این بود که
جامه‌ ی گناهکاران پشیمان را تن کنیم
و شمع در دست و بغض در گلو ، گام برداریم ...

آنا اخماتووا"

درود بر شما
بسیار عالی و حق
به امید صلح و آشتی

سلام
جناب شعیفی
بی نهایت زیبا بود و...
چه بگویم که همه را گفتی
درودها برشما
ودست مریزاد

درود جناب شفیعی گرامی
بسیاز زیبا و دردمند
جنگ، وحشت، مرگ، حقایقی تلخ که از سر خودخواهی و زیاده طلبی ست.
کاش قدرت طلبان خود روبه روی هم می ایستادند و دویل می کردند نه از مردم پشته سازند و به صعود ادامه دهند در حالی که فواره بلند عاقبت سرنگون شود

... سیاست
آخر سیاهی است سیاهی
آخر سیاست!

درود شفیعی عزیز
جنگ
ننگ تاریخ است و
در تمام جهان محکوم...
که بعد از سالها، این بار بر سر اروپایی ها سایه انداخته و در خون غلطیده نشسته اند جهان سومی به تماشای آن...

... خونی هیچ
از خونی دیگر
رنگین تر نیست!

از امشب با تمام کوچه های شهر تو قهرم
خدایی یا که شیطانی ، ندارد هیچ تاثیرم

واقعیتی تلخ درودها برشما جناب شفیعی عزیز

به امید روزی که جهانی بدون جنگ وخونریزی داشته باشیم

درود بر شما جناب شفیعی
بسیار زیبا و قابل تامل سروده اید
قلم زرینتان سبز و درخشان

سلام جناب شفیعی
زیبا سرودید
قهر با جهالت خیلی هم خوب و درست است
قلمتان ماندگار

جناب شاهرخ عزیزعالی بود ⁦👏🏼⁩⁦👏🏼⁩🌺🌺🌺🌺

سلام جناب شفیعی
جسارتا دلسوز از وقتی شما را در
این سایت میشناسد با خودتان هم قهر
بودید و تقصیر را به خدا و پیامبران و
مقدسات نسبت دادید
بترسید که مرگ قهریست بر غرور انسانهای
متکبر

سلام
به نام خدای پریروز و پس فردا
بیزارم از آن کهنه خدایی که تو داری
هر لحظه مرا تازه خدای دگرستی
مطلبی از فضای مجاز تقدیم

تنها باز یک خدا می‌تواند ما را نجات دهد
میلاد نوری

اعتماد: هایدگر مصاحبه مشهوری دارد که مجله اشپیگل آن را در ماه می ‌۱۹۶۷ پس از مرگ وی منتشر کرد. عنوان آن در همان نسخه آلمانی چنین است: «تنها باز یک خدا می‌تواند ما را نجات دهد». جمله‌ای که توسط خودِ هایدگر و در بحث از مسائل مربوط به تکنولوژی مدرن ارائه می‌شود؛ بی‌شک چنین جمله‌ای اهمیت بسیاری دارد و چنان است که عنوان مصاحبه یکی از مهم‌ترین فلاسفه قرن بیستم قرار گیرد.

این مصاحبه و عنوان تاثیرگذار آن، با اندیشه احمد فردید و تفسیری که از آن داشته است شهرت یافت. فردید در مصاحبه‌ای با احمد میبدی برای تفسیر این جمله، متوسل به مفهوم «گشت» یا همان «Die Kehre» نزد هایدگر می‌شود و می‌گوید: «گشت از قرب نوافل به قرب فرایض که از اصطلاحات حکمت معنوی اسلام است». به‌این‌ترتیب، تک‌جمله‌ای از مصاحبه هایدگر در فضای فکری فردید با تفسیری مبتنی بر توحید چنین معنا می‌شود: «[درباب معنای قرب نوافل و قرب فرایض] گفته‌اند انسان «وقتی» روی به خلق دارد و پشت به حق و وقتی روی به حق دارد و پشت به خلق؛ ... (اولی همان قرب نوافل و دومی همان قرب فرایض است) » ادعای فردید در مصاحبه‌اش چنین است که تنها بازگشت به خدا و قرب فرایضی است که می‌تواند ما را نجات دهد. به‌عبارت دیگر، تا زمانی که آدمی روی به خلق دارد و پشت به حق و می‌خواهد خودش قانونگذار خودش باشد و خود را در مرکز اندیشه خویش ببیند، وضعیت دردآلودی که انسان امروزی با آن مواجه است ادامه خواهد داشت. آنگاه فردید نیز همچون هایدگر در بیان راهکاری که می‌تواند چنین وضعیت بغرنجی را پایان بخشد، این جمله او را طرح می‌کند که: «تنها باز یک خدا می‌تواند ما را نجات دهد».

در نگاه فردید و کسانی که همچون او می‌اندیشند، هایدگر مدعی شده است که تاریخ در بن‌بست تکنولوژی و در زمانه‌ای است که به تعبیر نیچه «خدا مرده است»؛ و تنها راه نجات آدمی از پوچی و تاریکی این عصر آن است که خدا به تاریخ بازگردد. با این حال، تأملی درباب جمله مذکور و نیز جملاتی که پس از آن در مصاحبه آمده است، می‌تواند نکات دیگری را برای ما روشن سازد.

اشپیگل از هایدگر می‌پرسد: «به شکلی آشکار شما یک حرکت جهانی می‌بینید که درحال تبدیل به یک دولت مطلقاً تکنیکی است یا به چنان دولتی تبدیل شده است ... اکنون این سؤال به‌شکلی طبیعی مطرح می‌شود که آیا انسان فردی هنوز می‌تواند در این شبکه دوری ناخوشایند تاثیرگذارد؟ یا فلسفه به‌راستی می‌تواند آن را تحت تأثیر قرار دهد؟ یا اینکه هر دو می‌توانند در کنار یکدیگر در آن تاثیرگذارند؛ تا جایی که فلسفه فرد یا افرادی را به اقدام‌های مشترک تشویق کند؟» و هایدگر در پاسخ به این سؤال می‌گوید: «... فلسفه ناتوان از ایجاد تغییر زودهنگام در وضعیت فعلی دنیا خواهد بود. این نه‌تنها درباب فلسفه، بلکه درباب هر اندیشه و کنش انسانی محضی نیز صادق است. تنها باز یک خدا می‌تواند ما را نجات دهد. تنها امکان موجود برای ما آن است که با اندیشه و شعر، زمینه‌ای را برای ظهور خدا مهیا سازیم؛ یا آنکه زمینه را برای غیاب خدا در تنزل‌مان مهیا سازیم تا جایی که از منظر خدای غایب ما در وضعیت تنزل بوده باشیم».

هایدگر در این عبارت، دو راه ممکن را برای آدمی فراهم می‌بیند: یکی آنکه خودش را برای حضور خدا مهیا سازد و دیگر آنکه خودش را برای غیاب او در تنزلش مهیا سازد، تا جایی که از منظر خدای غایب، وضعیت ما تنزل نامیده شود. به‌عبارت دیگر، چنین نیست که از دیدگاه هایدگر تنها راه آن است که خداوند به تاریخ باز گردد؛ بلکه می‌توان مسیری را طی کرد که ما خود را با این غیاب خو دهیم و خود را برای غیاب الهی آماده کنیم. به‌نظر می‌رسد این راهی است که انسان امروزی بیش از پیش به آن دلخوش کرده است.

خو کردن به چنین غیابی که در مقام تنزل ما از مقام اندیشه به الوهیت تا مرتبه خوداندیشی خودبنیان رخ می‌دهد، در شؤونات زندگانی ما آدمیان هر روز بیشتر نمایان می‌شود و ما می‌کوشیم این غیاب را برای خود امری عادی جلوه دهیم؛ غیاب الوهیت در شؤون زندگی‌مان را تاب آوریم و حتی ملال و پوچی نهفته در آن را بپذیریم. شاید هنوز در نیافته‌ایم که خدایی که نیچه از مرگش سخن گفت، چگونه به زندگانی ما باز خواهد گشت.

غرق شدن در روزمرّ‌گی تکنولوژیکی حقیقتی است که هایدگر به آن اشاره می‌کند و فردید نیز براساس واژگان مختص به خود آن را بیان کرده است. اما در حالی که دومی تنها بر حضور خدا به عنوان راه نجات تاکید می‌کند، اولی امکان الفت ما با غیاب امر الهی را نیز مورد توجه قرار می‌دهد. هایدگر می‌کوشد نشان دهد که می‌توان در مقام تنزل، غیاب الهی را همچون امری مألوف پذیرفت. آنچه در این چند روز با مطالعه متن انگلیسی و آلمانی مصاحبه هایدگر دریافته‌ام این است که مقصود هایدگر از جمله «تنها باز خدا می‌تواند ما را نجات دهد» لزوماً همان چیزی نیست که فردید می‌فهمد؛ اما آنچه فردید از این جمله‌فهم و بیان می‌کند، شاید درست به همین دلیل درست باشد که از مقصود هایدگر فراتر می‌رود.

منابع: متن آلمانی مصاحبه هایدگر در Der Spiegel, Nr. 23; 31. Mai 1967؛ متن انگلیسی مصاحبه هایدگر در Heidegger: The Man and the Thinker (1981) ؛ متن فارسی مصاحبه هایدگر: سوره؛ دوره اول، تیر و مرداد ۱۳۷۲ - شماره ۵۲ و ۵۳؛ متن مصاحبه احمد فردید با علیرضا میبدی در روزنامه رستاخیز آبان ۱۳۵۵.

درود جناب آزاد ارجمند تنها راه نجات عشق است و خدایی که نیست نامش جز عشق
اینکه همه یکی هستیم در آگاهی های متفاوت .

یک. بار هبوط کافی نیست ،همیشه جریاناتی بوده اند که انسان را از مسیر دور کرده اند البته به دست خود انسان که تابع نفس و دربند ماده و مادیات اسیر ماند،عشق به زبان نیست به تمام اعضا و جوارح است اینکه دیگری را خودت بدانی آنچه برای خود می پسندی برای اونیز ،نیروی الهی روح جاری هستی بر انسانهایی که با هستی فروتن هستند همراه می شود ،باید به خود بازگردم به همدلی به ایمان واقعی که در این عصر آشکار و آشکارترخواهدشدتا جایی که بسیاری از مدعیان به صف خواهند ایستاد،پناه برپرودگارسپیده ام که زمان وقوع نزدیک است و آنچه نجات دهنده است عشق است ،از درون قلب آدمی آنجا که خانه ی اوست

هرکه شد محرم دل
در حرم یار بماند
و آنکه این کار ندانست
در انکار بماند

خدا یکیست وهستی منشور قوانین الهیست
که باهیچ روز و ماه و هزاره ای تغییر نمی کند

سایه اتان حضرت دوست

درود جناب شاهرخ
مثل همیشه عالی بود استاد🙌🙏

سلام شاهرخ جان حیف از این قلم و اندیشه‌ات که دیر به دیر مهمانمان میکنی
حضور تو و امثال تو غنیمتیست برای شعرناب
سروده‌ات بسیار زیبا و مختص خودت بود عالی بود
نکته آخر و پاورقی شعرت بد توجهمو جلب کرد
کاری به گفته ها ندارم منم عجیب باحرفت موافقم
پوتین مهربانی که همه را نکشت عالی بود دمت گرم

سلام ودرود و ارادت

بسیار زیبا وارجمند بود

با سلامی گرم و با صدها درود
آمدم، خواندم من این زیبا سرود
مهر آن بر دل نشاندم همچو رود
آفرین بر شاعرش
======================
منتظر اورا که پاید دفترم
با حضورش بر نهد منت سرم
خواند او شعرم فزاید باورم
نقد هم سازد چه خوب
======================
یک ستارک چون که هستی، شاعری
یک ستارک گر به خواندن حاضری
کسری از آن سه که گوید قادری
برسرودن شعر ناب
======================
این سروشم مثل کارتی مشترک
راه جو بر هرگلی چون شاپرک
کو کشد بر هر سرودی نو سَرَک
گر دل آزارت شده گو برکَنَم
======================
* * *
چقدر زیبا تری وقتی نمی آیی و من اما
کمی قبل از صدای پای تو بیچاره می میرم

سلام بزگوار
سرودبسیار زیبایی بود
درودبر اندیشه نابتان

بسیار زیبا بود درودها برشما جناب شفیعی عزیر وگرامی

قلمتون ماندگار

سلام
جناب شفیعی شاهرخ عزیز
عید خدمت شما و خانواده محترم تبریک عرض می کنم
امیدوارم سال پیش رو براتون به شادی و آرامش
باشه

سلام ودرود برشما جناب شفیعی ارجمند بسیار عالی بود 🌹🌹🌹

چقدر زیبا تری وقتی نمی آیی و من اما
کمی قبل از صدای پای تو بیچاره  می میرم

سلام استاد شاهرخ عزیز
عالی بود

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره ِ افسانه زدند
(حافظ عزیز)

درود و آفرین بر شما مرد آزاداندیش

فقط شاه و رخی کافیست تا ماتت شوم زیبا
چرا این کیش نفرینت کند هرباره تحقیرم

به امید روزهای قشنگ برای ایرانم 🌹🌱

سلام و احترام 🌷
بسیار زیبا نگاشتید
قلمتان سبز🍃🌺