درس نامه ی هنر شاعری

شفاعی، آرش

 - هنرشاعری هنر مهمی است . حداقل خیلی ها این گونه فکر می کنند منتها بسیاریافراد متاسفانه فکر می کنند برای شاعر شدن باید کارهای بیهوده و وقتگیریمانند مطالعه و تمرین راانجام داد. ما تصمیم گرفتیم حاصل سال ها همنشینیبا شاعران را به صورت رایگان در اختیار خوانندگان خبر آنلاین قرار دهیم وامیدواریم این توصیه های ارزنده را به گوش هوش بگیرند و در کوتاه ترین مدت شاهد عرضه ی نسل جدید شاعران به بازار ادبیات کشور باشیم.

2- عمر شریفتان را برای یادگرفتن وزن هدر ندهید. اگر می خواهید غزل بگویید . هر جا که به مشکلی برخوردید یک پاورقی بدهید که " شکست وزنی آگاهانه است" تازه خیلی هم کلاس دارد. اگر هم هر چقدر زور زدید و نشد یک بیت موزون بگویید ، کلاً به این نتیجه برسید که "غزل شعر زمانه ی ما نیست"! ولی سعی کنید فرق شعر بی وزن و موزون را درک کنید . خدا را چه دیدید شاید یک روز کسی غزلی به شما تقدیم کرد که خودتان ذوق کردید ؛ دیگران به وزن و قافیه اش خندیدند!

3- در کارنامه ی ادبی یک شاعر موفق دو مورد مهم حتماً باید وجود داشته باشد . اولین مورد اختراع یک شیوه ی جدید در شعر است. یک روز صبح از خواب بیدار شوید، امور لازم پس از بیدار شدن را انجام دهید و بعد ناشتا یک مانیفست بنویسید. سایت های کم بازدید برای منتشر کردن مانیفست جان می دهند. تمام عمرتان را بعد از آن صرف این کنید که اول آن شیوه ی شعر گفتن را شما اختراع کرده اید یا همسایه بغلی تان . مورد دوم که حتماً باید به خاطر داشته باشید ثبت حداقل یک مورد طلاق در شناسنامه است . این یکی از آن یکی هم حیاتی تر است.

4- شاعر بودن به تنهایی کافی نیست. شما باید " شاعر ، منتقد، مترجم و نویسنده " ی معاصر باشید. آن سه مورد دیگر خیلی موردی ندارد چون همه افراد خود به خود شاعر و منتقد و  نویسنده هستند . برای مترجم شدن هم کار زیادی نباید انجام دهید مگر شاعر- مترجمان دهه ی چهل و پنجاه Google Translateبدون   چه می کرده اند؟

5-شعر برای تقدیم کردن به این و آن است. البته اولویت هایی هم دارد مثلاً شاعران محترم پیش کسوت که در برخی انتشاراتی ها آشنایانی دارند، دوستان منتقد با معرفت، شاعرانی که خوب بلدند سر و صدا کنند و گاهی ممکن است وسط سر و صدایشان اسمی هم از ما بیاوردند و البته برخی دوستان خیلی خیلی نزدیک  .