سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 26 ارديبهشت 1403
    8 ذو القعدة 1445
      Wednesday 15 May 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        📚 درسنامه ی چهلم (قافیه درس ۵)
        ارسال شده توسط

        سید هادی محمدی

        در تاریخ : دوشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۲ ۰۴:۴۱
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۹۰۶ | نظرات : ۷۲

         
         
        بسم الله الرحمن الرحیم 
         
         
         
         
         
        الفی است که با فاصله ی یک حرف متحرک پیش از ( روی ) در آید .
         
         🔷  مانند:
         
        آن که هلاک من همی خواهد و من سلامتش
         
        هر چه کند ز شاهدی کس نکند ملامتش
         
        حرف (( الف )) در ( سلامتش )) و
        (( ملامتش )) حرف تاسیس است.
         
        🔴   نکته ی ١ :
        قافیه ای که ( الف تاسیس )) داشته باشد آن را قافیه ی مؤسسه گویند.
         
        🔴  نکته ی ٢:
        درشعری که الف تاسیس مراعات شده باشد آرایه ی( لزوم مالایلزم) نیز وجود دارد.
         
         
        اعنات يا لزوم مالايلزم
        اعنات در شعر و نثر، صنعتى است كه شاعر يا نويسنده، به منظور آرايش سخن، كارى را كه انجامش لازم نيست بر خود التزام كند.
         
        ♦️ مانند اينكه:
        در شعر و نثر مسجّع، حرف پيش از حرف (رَوى) را هم رعايت كند.
         
        ♦️  براى مثال:
         
        (مايل) مى‌تواند با (كامل) و (شامل) و (سائل) قافيه گردد اما شاعر حرف پيش از (رَوى) را هم در نظر مى گيرد و آنرا با (فضايل) و (حمايل) قافيه مى‌كند.
         
        ♦️  مثال ديگر اينكه؛
         
        (گيسو) مى‌تواند با (مو) هم قافيه گردد اما شاعر آنرا با (سو) هم قافيه مى‌كند.
        در آينه ديد تا پريشان، گيسو
        گيسوى پرند خويش را زد يك سو
         
        ♦️  و يا اينكه:
         
        شاعر بر خود التزام مى كند در هر مصرع يك كلمه را تكرار كند
         
        ♦️  مانند:
         
        (وقتى) در انتظار يكى پاره استخوان
        (وقتى) هوا، هواى تنفس، هواى زيست
        (وقتى) دروغ داور هر ماجرا شود
        (وقتى) به بوى سفره‌ی همسايه، مغز و عقل
        (وقتى) كه سوسمار صفت پيش آفتاب
        (وقتى) كه دامنِ شرف نطفه گيرِ شرم
         
         
        در شعر فوق، وجود چند (وقتى) اعنات يا لزوم مالايلزم بشمار مى‌رود.
        شايان ذكر است در صورتى كه اعنات يا لزوم مالايلزم شاعر را از بيان واقعيت باز دارد؛ اين صنعت را مى‌بايست قربانى بيان احساس و انديشه كرد و از آن دورى جست
         
        ✍️  لازم به توضيح است كه صنعت اعنات يا لزوم مالايلزم را (اعتاب، تشديد، تضييق، التزام مالايلزم) هم ناميده‌اند. 
         
        نکته ی مهم :
        منظور از حرف در بسیاری از موارد مصوت بلند است که سهل انگارانه به آن حرف می گوییم. 
        تأسیس همیشه مصوت بلند (ا) است. 
         
         
         
         
        سید هادی محمدی 
         
         
        پی نوشت :
         
        📚  منابع درس قافیه در آخرین جلسه درج خواهد شد 
         
         
         
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۴۲۰۶ در تاریخ دوشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۲ ۰۴:۴۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0