پست های وبلاگ

درودتان مهربانو نیلوفرجانم جانم
ادیب گرانقدرم
البته من خلاصه و چکیده این مطلب را به اشتراک گذاشته ام
منظور از این مطالب این است که شعر به خاطر ماهیت زیبا شناختی که دارد به آن صورت که باید و شاید حقیقت فاجعه را عنوان نمی کند، و کسی که شاعر است آن فاجعه زیست نکرده و در عمق فاجعه و برزخ نبوده است ، و فقط از روی برداشت های رسانه ای و از دور به بیان حالات و احساسات خود تلاش ورزیده است نه حقیقت که همه در غالب همان زبان ورزی شعر است .

عباس عزیز ،

آدورنو متفکر آلمانی، جملۀ معروفی دارد:

- بعداز آشویتس شعر توجیهی ندارد. یا (چطور می‌شود بعد از آشویتس شعر گفت؟)
این مطلب نقل از زنده یاد رویایی است :
اما من از خود می‌پرسم چطور می‌شود بعد از شعر، اینهمه شعر، آشویتس داشت؟ و کهریزک داشت؟
گاهی حس می‌کنم که با اعدام و آزار ِ اینهمه معصوم، شعر به بیعاری می‌ماند، چه در تهران "پست مدرن" باشی چه غزل‌سرا در لندن.
آشویتس ننگین بود سرمشق شد (از روآندا، دارفور، بوسنی... تا کهریزک) .
بعدِ کهریزک هم آنکه از "گل و بلبل" می‌سراید، ندانسته مشق زیر سرمشق می‌دهد.

یداله رویایی

البته برای دریافت بیشتر به گوگل مراجعه کنید
با همین عنوان آیا می‌توان پس از فاجعه شعر سرود؟
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 💎🙏🌺🌸🍃
پاینده باشید و سرفراز و نویسا
🍀🌻🌷🕊️

درود پس برداشت من کلا چیز دیگری بوده عزیزم
شاید بیشتر مفهوم خودسانسوری در ذهن من بچرخد اما مسئله بعدی برای من این است این فاجعه بعد سیاسی دارد یا اجتماعی یا رخداد طبیعی چراکه واکنش سرایندگان به هر کدام ازین قالب ها جداست
به عنوان دانش آموخته جامعه شناسی عرض می کنم جامعه به خبرهایی تمایل دارد که جذاب است برای اقشار مختلف و نه صرفا از سر همدردی و یا empathy
مثال میزنم
من بارها حوادث کودک آزاری و قتل کودکان را دنبال کرده ام جامعه متاثر می شود اما واکنش عظیمی نشان نمی دهد در عوض دختر جوانی توسط پدرش کشته می شود کل جامعه در واکنش به این خبر همسو می شود
ببینید هر دو فاجعه است اما نگاه ها مختلف استو قطعا نگاه های مختلف در نوشته ها هم نفوذ می کند
در باب مسائل سیاسی و فجایع هم ما با همین وضعیت مواجه هستیم اینکه چه خبری جامعه را به همدلی رسانده ممکن است ده ها قتل سیاسی فجیع رخ دهد اما کوچکترین واکنشی مگر از سوی اصحاب‌ خاص اهل قلم نبینیم
شعر و نوشته ها هم جایی خرج می شود که توجهات باشد

بطور کلی فاجعه همان رخداد وحشتناک و جنایات انسانی است که در جنگ و اعتراضات اجتماعی و در بطن جامعه و کشور به وقوع می پیوندد، و فراگیر است،
البته بصورت هم که شما فرمودید قابل پرداختن است ، جنایاتی که زیر پوست جامعه در جریان است خود فاجعه ای دهشتناک است ،
منظور این است که فجایع در قالب شعر نمی گنجند و در واقع تجربه‌ی کامل فاجعه، مساوی با مرگ است.
مارکوزه گفته اگر شعر، در قالب بیگانگی آشتی­‌ناپذیر، وحشتی که وجود داشت و همچنان وجود دارد را مجدداً ارائه دهد، می‌تواند نوشته شود ،
کلا این نوع از شعر، مسلما شعر پر قو نیست ،

مفهوم (موزلمان) در اردوگاه‌های نازی‌ها جست. «موزلمان» (Musselmanیا Muselmann) اصطلاحی بود که در اردوگاه‌ کار اجباری نازی‌ها به کسانی اطلاق می‌شد که شدت تحقیر و شکنجه، ترس و گرسنگی ، هرگونه آگاهی و احساس هویتی را در آن‌ها مضمحل کرده بود. کسانی‌که پیش از مرگ بیولوژیک به مرگ نمادین تن داده بودند، و با وادادن هویت و نام و میل ، در برزخی میان زیستن و مرگ، انسانیت و حیوانیت به گرفتار شده بودند. انسان‌هایی عاری از هر گونه هویت آدمی و گرفتار در منطق استثنایی حاکم.

فیروزه عزیزم در این مورد نظرت رو جلب میکنم به آخرین پست وبلاگی که گذاشتم در خصوص سورئالیسم ویرانشهر
در مورد شعر اطلاعاتی ندارم که آیا شعر می تواند چنین تصویری بیافریند یا خیر اما در مورد رمان و داستان قطعا پاسخم مثبت است و در البته در حوزه ی نقاشی و عکاسی و موسیقی و صنعت فیلم سازی هم پاسخ مثبت است اما برای شعر دارم به اشعار فکر می کنم فعلا چیزی در ذهنم نیست

در مورد مارکوزه که از فیلسوفان حلقه ی انتقادی فرانکفورت است و از نظریه پردازان جنبش دانشجویی می ۱۹۶۸ در اروپا بود که این جنبش بسیار متاثر از کتاب اروس و تمدن مارکوزه بود که اعتقاد داشت عقلانیت افراطی و بروکراسی به دنبال نابودی خیال در جامعه است ولی خیال دوباره به پا می خیزد به عبارت دیگر با توجه به زمینه های خانوادگی و فکری و .. بنظرم موافق توان شعر برای چنین امریست

در داستان نویسی مخصوصا داستان های که روایت آن از خاطرات مستند است تا حدی بیانگر طیف شدت و مکشوف شدن فاجعه است ،
صمیمانه سپاسگزارم نیلوفر جانم از اطلاعات خوب و ارزشمندت، حتما مراجعه می کنم

درودتان باد جناب استاد انصاری عزیز و گرامی 🌞
خوشحالم که مورد توجهتون قرار گرفت
صمیمانه سپاسگزارم از حضور ارزشمندتان 💎🙏🌺🌸
البته پست ارزشمندشما را هم خواندم در مورد جشن های ایران باستان و بسیار بهره بردم 🌺🌸🍃🌹
زنده باد 👏👏👏💯💯💯🌸
پاینده باشید و سبز
☘️🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻☘️

درودتان باد جناب کاظمی نیک ادیب گرانقدر 🌞
بسیار سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان 💎🙏🌺🌸
خوشحالم از نظر ارجمندتان گذشت 🌸🌺
پاینده باشید و سبز
🌱🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌱

درودتان بادمهربانو آذر دخت جانم
عذر تقصیر این مطلب باعث رنجش خاطر
روح لطیف شما نازنینم شد 😔
چه بسا خودم هم مثل شما آزرده خاطر می شوم ☘️🥀

البته وقتی با این سوال روبرو شدم و مطلب را خواندم خیلی از سوال ها در ذهنم نقش گرفت و به این نتیجه رسیدم
واقعیت آن طور که باید حتی در تاریخ هم نوشته و روایت نمی شود و ما فقط با شبحی به نام فاجعه روبرو هستیم دیگر چه به رسد به شعر که فقط ویترین است
از شما فرهیخته ی جان و حضور ارزشمندتان صمیمانه سپاسگزارم
💎🙏☘️🌸🌺🌸🕊️🌷
پاینده باشید و سرفراز مانید و هماره درخشان
🍀🌻🌻🌻🌻🍀

درودتان باد جناب ترکاشوند ادیب گرانقدر 🌞
خیر مقدم گرامی 🌺
امیدوارم مطالب مفید واقع شده باشد
بی نهایت سپاسگزارم از حضور ارزشمندتان 🙏💎🌸🌻☘️