يکشنبه ۱۳ خرداد
|
|
|
|
تو نیستی که ببینی به یادتم شب و روز
که از فراغ روی تو در عذابم همه روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید پرستش یک نقاب از لذتِ دیدارِ توست/شاید خدا هم یک سراب از لمسِ رازآلودِ توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیله کن پنجره سمت خیابانت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمان تجرد:
سرِ جالیز، هر شب تا سحرگاه
ز درد بی زنی، هی میکشم آه
به یاد دلربایی در دل شب
چو بُز ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه ستبر
در آستانه باد های بُرّان
تن عریانِ زخمی
وصله های نَچسب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه اکنون به دلم غمگینم
لیک در صورت و حال شیرینم
غم از دل ببرد جلوه یار
هستیم را چو در او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را باید کمی احساس می‌کردم در آغوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو عالم را خدا وقتی بهم دوخت
به آدم لذت قنوت
دو عالم را خدا وقتی بهم دوخت
به ادم ابجد نه مکت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانم جهان آبستن رنج است
قیل است و قال است و غم و فریاد
اینجا تمام روز تاریکی است
دل در پی فانوس ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیهوده نیست بودن و بیهوده نیست عشق
پروانه باید بود تا دانی که چیست عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فراقت
چون بومهِن میلرزد
دست و دلِ پاهایم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب تمام است و دل پیر فلک برنا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابتدا
کلمه بود چشمانت
حالا
شعله می‌کشد شعری
لا به لای سینه ام
✍
شیدا_شهبازی
📚
خوشه_خو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قبلاً فکرمیکردم ،
اگر زارعی نیستم دراین دنیا ،
لااقل یه باغبونم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاه ِ کمان ِ پشت ِ پلکِ تو
بیرون کشیده از صدف در را
آغاز کن با سمفونی هایت
مدهوش کن کیهان کلهر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
_آخ!
حکم قاصدک
تیر است...
روزنه
همدست ِزنجیر است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد گرفت در ازل، لایه به لایه گِلم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شاه بنما ظهور بی پناهی بشر ها را ببین
این نشان نا امید ی در بشر ها را ببین
زمانه در تب وعده ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ ترانه سرا
م.مدهوش
(❤️Everheart)
🎧دکلمه: بانو هستی احمدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌹عجب از دل که بگیرد. دیده غوغا میکند🌹
🌹دیده اشک وگریه را. از دل تمنا میکند🌹
🌹وای از این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منظره از حکایتِ چشم تو باج می‌دهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دانشگاهِ چشمانت شدم مشروط هر ترمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری؛
فراموشت خواهم کرد
آنگاه که
پنجه‌ی آهنین مرگ،
گلوی کوچک مرا
محکم،
خواهد فشرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من صیدم و دام و دانه هایش با تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثلِ یك ویرانه، خاموشان گرفتم
دامنِ شهرِ فراموشان گرفتم
ای که مانندِ هوا بودی برایم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آشنای سال های دور
چندی است دلم
تنگ نگاه عاشقانه ی توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا سر به زمین گذار یا مِی سرکش!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اُردیبهشت هم آمد
آرام بیصدا
مثلِ برفِ زمستان
که باریدُ به انتظارِ
تو بودمو نیامدی.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح بود و بهار بود و خورشید می تابید
دل من جای دیگری می رفت
باغ پر شده بود از گل و برگ
گنجشک و هز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی را نمیتوان فهمید تا نباشی اسیر لبخندش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
×
تبلیغات
گوناگون
دل نوشته
خداوندا دست یاری به سویت دراز میکنم واز تو میخواهم مثل همیشه همراهم ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهم رَوم به کوچه‌ی تنهایی
جایی که هیچکس آنجا نیست
در خود فرو بِروم آنجا
حرفی زِ من و تو و ما ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سائلی درمانده در شهری شلوغ
با عصا در دست، چشمی کم فروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درختان و ردای پرنیانی!...خوشا آن که شمیم ِ مهربانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان صاف و آبی،
ولی ابری سیاه
چشم مرا پوشانده است.
رها_فلاحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میتوان از شعر یک فریاد ساخت
یا که با آن کودکان را شاد ساخت
میتوان با چشم دل اینگونه دید
گل ، کنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قایقم را موج گیسویت ربود
رفتْ از کفْ هر چه که بود و نبود
معنیِ خاسر در این دنیا منم
از فراقت با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشته از سرم آب،امتحان مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشود مرد عاشق خدا
به وصال زنی ز او جدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر بُوَد آبادِ آباد
گر شود ویرانِ ویران
عاقبت فرجام می یابد به دست مادر فردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل"مقصد" نوشته ی دکتر مریم نقدی"مانارز"
روزگاری بارفیقان‌‌عهدوپیمان داشتم
پاس‌دارشهردل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخوان‌بلبل‌که‌دل‌سامان‌گرفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای انسان.انسانشناسی..
غم رهاکن زدل به آزادی
تا همهِ عمردل امان باشد
عشق داند که عالم شادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه بر زلف پریشان میزنم، این بار هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هم بلد بودم بگویم جان دل امّا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امسال ،
سال نهنگ است
همه آبها آماده ،
داخل هَوَنگ است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب و شعر و شراب و شور و حال عشق پر شورم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوتم ، استخوانی در گلو فریادواره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شراب خواب هم آخر به داد من نرسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
« چنان حلاجی که منصورش بر «دار» است!»
زندگی جشنی صد ساله
که با تن ها
صد سال تنها شد
و این که
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهل است دل سپردن در جمع ماه رویان
جانا تو دلربا باش،این است رسم بازی
همت گمار ساقی تا نشکند سب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الستی عهد و پیمان از پدر بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب منتظر لحظه‌ی دیدارم باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کنارم می روی باشد برو ای بی وفا
می روی باشد برو، تو بی صدای بی صدا
مجید محمدی (تنها)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
_در این قحطی شوم
مرثیه خوانان
خود
تشنه به خون
عیارانند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمر گرانمایه ما چه زود دیر میشود
جوانی میگذرد و آدمی پیر میشود
فرقی ندارد شاه باشی یا گدا
وقتش که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه می‌شد اگر ما
آن دو ابر بهاری بودیم
آن دو ابر بهاری بزرگ؛
که می‌باریدیم
همه عمر، بر همه‌ی شهر؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نیستی و
ماتم سراییست دنیا ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سومک نه یامان خستَلییب جان دیله گلمیش
بوسوگینی سون باشدا مزاریمده اولر؟ یوخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر را وِرد زبان کل ایران می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پسر حسین کبابی(با گویش دلنشین بروجردی)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همه راهست برای کسب هوش
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۴۸۵ پست فعال در ۱۵۵۷ صفحه |
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
