جمعه ۳۱ فروردين
شعر قطعه
|
|
|
|
ای انسان.انسانشناسی..
غم رهاکن زدل به آزادی
تا همهِ عمردل امان باشد
عشق داند که عالم شادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی کن ..؟
زندگی کن لخظه ه‍ارا باهمه نیک و بدش
عمر کوته ارزش حسرت تراویدن نداشت
ناله دارد ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هشدار که آرامشِ ما را نخراشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طبیعت نظر است یار را نظربازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شود آیا...؟
من از عاقل بودن فیضی نبردم
شود آیا.؛ کمی دیوانه باشم.؟
بشوق یک قدح درباب مستی
گد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیر قفس افتاده ام در حسرت دلدادگی 💖💚
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترین حالت من این بود که
هر که را آمده‌ام خوب شوم
،بد شد که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلب عاشقان .
قلب فرهاد گر که بشکافی
خون شیرین در عیان بینی
درحقیقت ز قلب هرعاشق
رویشِ خون د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانش امانِ دلم را بریده‌اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر مربع
ز غم‌هـا رهـــا‌کن خودت‌را دلـــــــ‌ا
رهــــا‌کن که‌‌گرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشیمان میشوی.؟
می روی تو من نگاهت میکنم
میرسد روزی پشیمان میشوی
درد تنهایی خمیرت میکند
از ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا موسم نوروز که فرخنده و باقی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر تو خواهی شهرت و جاهو مقام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش بریزید شبی ماه غزل بر زمین...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتمت مطرب بیا سازی بزن غمگـینِ دل
آمدی بـا قـلبِ ویرانه ی من تـمـبک زدی؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی‌دانی که چشمانت چه جنگی با دلم دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نمی دهم به کس ، این حال ناب را !!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بی تو پر از واژه زخمی شب شعرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـِـه
عشـق
و محبـت
و صِـداقـت
و جن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره باز و هوا ابری و من چشم انتظار
صبر کن باران که نجوایی به گوشم میرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس کشیدم پا از این گردونۀ پرزرق وبرق
کز ازل جز حاصل فرسایش عمرم نبود ؟
عده ای درشورمستی عده ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی را در میان واژه‌هایم
به صبح آور، غزل از خواب برخیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن عددم که ضرب در تو
امیّد توان رساندنم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بداهه تقدیم به جناب هداوند عزیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردانگی..انسان شناسی
هرکه دارد دردلش مردانگی
پاک باشد از همه آلودگی
از نیازِ مردمان دارد خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی جانِ من ای روح و روانم _دمادم نامِ تو وِردِ زبانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که از تو شعر میگویم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مۀ زیبای من
کاش بدانی مۀ زیبای من
آیهٔ چشمان تو با من چه کرد
شهرتنم ولوله آغاز شدم
زلف پریشا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی عاشق رقاصی غم ها شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رونق بازار
رونق بازار دل است عاشفی
شهدکلام رسل است عاشقی
خوب به تاریخ جهان بنگری .؟
جو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی ومرگ. فلسفی
مرگ خواهد جان ز تن گردد جدا
جسم می خواهد که تن با جان شود
دائما این جنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی زنده ای ازاد بودم
از گل سنوبر بودن مامان عروسکی داشتم.
کاشکی طعم تلخ و شیرین زندگی را چشیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیالِ واهی از خود, دُور گردان_وگر نه, در لَجَن اُفتی و مُرداب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر که مادر خفته در اعماق خاک
روح او شاد و نگاهش پاک پاک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تورق برگهای تاریخ
انسان هست و آرزوهای زیبایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازکنارم یواشکی نگذر
دامنت را به آه من مسپار
اشکهای مرا ندیده مگیر
شانه ات را برای من بگذار
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبهای بی قراری مأوای قلب من کو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمسرا اولوب غملی خانه میز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه حق. . حکیمان
هرکه راهش حق بود رنجور نیست
هرکه این ره رفت ازخود دورنیست
هم نجات ِ خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب و روز انتظارم که شوی تو یار با من
تو ندانی که چه کردی و چکار با من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بیر اینسان، آنا دیلینن
دونیانی و سِودانی تانیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شوردانش.اجتماعی
شور دانش گرشود بر دل روان
عشق دانش می شود برتو عیان
نوردانش کن به دل ها مرغ ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسرت دریا......
دگر مرا به حیله آتش مبرید فرعون وار
که من در این بحر بیکران نمرودم
بر این عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بامعرفت.انسانشناس
در عمل هر کس که دارد معرفت
هر کجا با او توباشی با صفاست
معرفت را پیشه کن در راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانشین خدا..فلسفی
نوربخشد عقل انسان برشبا ن
شور بخشد فکرانسان درتوان
سود بخشدعلم انسان هرزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاه بیت غزل زندگی ام هستی و حیف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کهن‌سالی سخن خوش گفته‌اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ نداد .؟
دل نبندید به دنیا که ندارد ثمری
روزگاری که بجز جوروجفاهیچ نداد
حال و روز بشریت ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اوست.فلسفی
این کون ومکان ارادی اوست
آغاز جهان صدای يا هو ست
راهى كه جهان رود ره اوست
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جولان مَده در عرصه یِ سیمرغ که ناگاه
پَرپَر شوی از بادِ پرَش جوجه یِ ناشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغز 2..انسانشناسی
قدرت علمی ز مغز آدم است
عالَمِ هستی به علم او به پاست
این جهان تسخیرعقلِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغز.1انسان شناسی
هست اندر مغز ما دانش نهان
با تفکر می شود دانش عیان
علم یادت می دهد هر ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چراغ مغز..انسان شناسی
گر چراغِ مغز را روشن کنی
می شناسی علم را ای نوجوان
گر در افکارت بود علم ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشته وقت طلائی برای سجدهٔ ابلیس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غنچه می خواست گل شود اما
پَر در آورد و یک کبوتر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غافل ایم از تو خدایا عفو کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا آمدم، ز مرز وجودم گذر کنم
چشمان آشنای نگاری، مرا ربود
بندِ قرارِ حال مرا از خودم گرفت
گردِ غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«*«دراسمان شب ما دو ستاره»*»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای عرعر بد را شکار خر بزند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کنار ساحلی سنگی
نشستم بر کنار ساحل خاموش
که نسیم رهگذر با وحشتم میخواند
به روی من تبسم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از سر و پا مبتلای عشقِ اویی ، کان عشق مارا ذره ای در ابتلا نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز یک غروب از جمعه ها ، دلتنگی و یاد شما
باز هم نوای آشنا ، یابن الحسن آقا بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودی میروی اما نگفتی تا کجا، اما نگفتی تا به کی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۴۶۶ پست فعال در ۱۹ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
و درودبرخواهرعزیزم 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
مرتضی میرزادوست 
کوتاه زیبایی استموفق باشید :2
امید کیانی (امید) 
