جمعه ۲۸ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ جزر و مد شاعر پانته آ عسکری
|
|
|
|
دوباره خاک، هزاران ورق شکوفه سرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم و کوک سه تاری که عوض باید کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دف به کف، رقص کنان، مست و غزل خوان آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشیدِ منی و کهکشان ها
فانوس به دستِ جستجویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شیشه ی شعرِ گل، شراب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب میشه قطره قطره، قندیلِ غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند به لحظه ای که خورشید دمید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسیرِ قایقِ بی بادبان را
به موجِ گیجِ دریابار نسپار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگِ تری نمانده بر، شاخِ شکسته در خزان
خشک نمی شود چرا، برگِ دو چشمِ عاشقان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سینه ها سرابِ عطش موج می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو گلوم جنگلِ شعره.. پر از آوازِ بهارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر شمشیر غم ات عشق به خاک ام انداخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحِ زمین خورده ی باران شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر شانه اش پرنده ی شعر آشیانه ساخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت پلک ام دریچه ای مخفی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعتمادی به قاصدک ها نیست
بی خبر گرمِ رقص در بادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریا شدم که تو باران کنی مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خیره خیره خیره نگاهت ادامه دار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا احاطه کرده ای شبیه شب که آه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برایت غزل می نوشتم که باران گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاهِ فرخنده پیِ فرخ فروردین ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آوازِ کبوتری که حلق آویز است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرام رسیده ام به این اطمینان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد جوی، روان کردی از چشمه ی دریاجو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کعبه ی من مردمکِ چشمِ سیاه ات
محرابِ پر از آینه، پیشانیِ ماه ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نیمه راهِ عشق.. پشیمان.. گریختیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به محکمات کلامی که زیر این قسم است
دلی تپنده تر از نبض صبح در قلم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن روز که عشق از آسمان می بارید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانم بخر.. بخر آقا.. حراج شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور کنم برابرِ من ایستاده ای؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغوش گشود.. دم نزد.. تیر رسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نزد من آ.. طور در آتش من
پیشتر آ.. شعله بگیر از تنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تصویر پاک و روشن ات آن سوی پرده ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خاتم دینِ حق، پیمبرتر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیبای پر نگار.. به جایم سخن بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایوان و عطر چای و دو فنجان.. تمامِ شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروردگارِ بیستون بودی
دنیا مجاب ات کرد نان از عشق..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه ات انگار، یک لحظه.. ولی نه نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل بر نتوان گرفت از این یک دلبر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی به من خبر بده از حال و روز خویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو تار بید پریشان چکامه خوان شده باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام ات به جای قافیه تکرار می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از داغِ نگاهِ لاله بر چشمانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نصیحتم بشنو دل به هیچ کس مسپار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدی که هوس چه بر سر عشق آورد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتاده به دامِ شادی و غم تا چند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای روی آفتابِ تو ام آرزوترین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانی شعله پوش از قهرِ سرخ
ریگ زاری جرعه نوش از زهرِ سرخ
وزنِ سنگینِ نفس.. آوازِ مرگ
فوجِ کرکس..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخواب، صبحِ عبور از بهارِ بالیدن
بهار، فصلِ سلام است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعدِ تو حرف به حرفِ غزل ام بارانی ست
یک جهان، ابر در این حنجره ام زندانی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تو را با واژه های آتشین خواهم سرود
شعله باران شد جها
|
|
|
|
|
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
جواد کاظمی نیک 
درودبرشما محسن جان عزیزم بسیار زیبا و عال
