پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ سودای خیال شاعر زهره زاهدی
|
|
|
|
شکوفه ای
تن می سپارد به برف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از پشت پنجره دیدم نگاهت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ به برگ
ترنم زیبای عاشقی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهم به درخت انار
چشم می بندم در سکوت
شوق روزگار کودکی
چیدن بادکنک های آویزان
از سق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فصل کوچ
کسی به فکرپرستویی پر شکسته نیست
که در شیروانی خانه ی پیرمردی خسته،جا مانده
کسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم می گیرد ،
از ناباوریها
از هجوم تلخ غفلت
به روح باصفای
عشق
حرمت
کجایی باغبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرام ،
نخواهد خفت
آنکه میدارد روا
خشم و ستم
بر خویش و بر هم کیش خویش
نیست،
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخت است که مثل بادبادک
مزه ی پرواز را بچشی،
امًا هنوز اسیر بند باشی
سخت است درخت باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدمک شارژی ،
مثل هر روز بر می خیزد
رخت و لباس بر تن،
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب از راه می رسد
دوباره،
همراه می شوم با جادوگر خواب
در سفری به سرزمین رویاها
آنجا همه چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسمت نبود که باهم،
اوج بگیریم تا آسمان
تا کهکشان هزار ستاره
قسمت نبود تن بسپاریم به رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد یعنی شکستی در کمر
از فشار فقر و نیز درماندگی
درد یعنی زخم صورت،
زخم دست کودکی
در کم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیزارم از بودن
اما نبودن
عادت،
این ریاکار پلید
پیله ای گرد تنهائیست
حاصلش امًا،
پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواهم بنویسم ولی آزاد
نمی خواهم اسیر بند و قافیه باشم
یا که ایهام و تضاد
فقط بنویسم آنچه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستاده ام تنها،
در دشتی سبز و بزرگ
زیر آسمانی آبی و پهناور
با دستانی بسته
مهر سکوت بر ل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر میزنم به باغ خاطرت
پشت پرچین خیال،
محو تماشا می ایستم
سرو قامتت را می بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آب دیده وضو میکنم
و آیه به آیه میخوانم
تا ختم کنم نگاهت را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان ،همه جا یک رنگ نیست
انعکاس دشت خون،
لاله پرپر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شورش می کنند یاخته های تنم
در نبودنت...
سرود درد می خو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریشه دارد در خاک
این بید کهن،
به ژرفای تاریخ...
پیکر
|
|
|
|
|
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
فرامرز عبداله پور 
