بخند،خنده ی تو مهرم کندباطل

نگاه تو شده از، ســـــــــوره های او نـازل

گشــــود،شعر تو چشمم ؛ به وسعت فاضل

شکسته کشتی دریـــــــا اگر، در اقیانـــوس

نتــرس!گریه ی ماهی ؛ نبوده بی حـــاصل

بســـــــوز!تا بتوانی؛چو ابـــــر،بال گشایی

ببار آیه ی عشقی؛به شکر مصلح عـــــادل

سفیدی تن برف از، بهــــــــار عریان است

ببین !به گونه ی دشت؛ بغض یخ شده حایل

سرود آمدنت را شکوفــــــــــــه ها خواندند

عـصای درد بیفکن ! بماند انـــــدر گِــــــل

من استخوان روان را ، شکسته هم باشــــد

به جوش عشــق بدوزم ؛ به تو شوم واصل

سپیـــــده را تو شنیدی ، ز شب گلایه کند؟

بخنـــد...! خنده ی تو؛مُهــــر غم کند باطل