شرق شوق

قسمتم تنها دمی با تو نشستن بود وبس

عاقبت هم از امیدم  دست شستن بودوبس

در شبستان خیالم میزبانت می شدم

توهمه فکر وخیالت رخت بستن بودوبس

بودنم با تو دوروزی  کاسه ای  پرنقش بود

درنهایت کوزه را برسرشکستن بود وبس

تاکه بودی در پس جغرافیای  این غزل

تک منور بیت شعرم ،فکر رُ ستن  بود وبس

شرق شوقم گم شده در مغرب اندوه دل

طفلکی کودک دل در کار جستن بود وبس

زندگی  تصویرغم  شد درپگاه رفتنت

سینه را با تیغ دوری سخت خستن بود وبس

 آنچه  دریادم بُوَد ازسالهای طی شده

دل سپردن ، دل بریدن ،  دل گسستن بود وبس