بزن سازی که خوش سازی جهانم را

یا الله
 

بــزن ســازی که خـــوش ســازی ،جهــانـم را

بــــزن نــازم ، بــــزن آتـــــش، تو جــــانم را

بــزن مطــرب ، بــه آن طبــلی که هرضـربش

بــلـــرزانـــــــد تـــــن و روح و روانــــــم را

چه بــرقی میــزنــد چشمان خــــوش رنگـت

بــه یک چشـــمک به هــــم ریــزی امــانم را

بــه شَــوقــی میکِــشَم فــریــاد ،عشقـت را

مبــــــادا تآ بســـــــــــــوزانی زبــــانــــــم را

به ساحــــل می کشـم نقــــش دو ابرویـــت

نیایــــی بشکــــــــــــنی تــــیر و کمانــــم را

چــه ســـــوزی دارد این سیـــنه ، نسـوزانی

بــــــــه تلخنـــدی ، زمین و هــم زمـــــانم را

خــرابــم کـن ز خـــود بیـخـود در این هستی

مکــــــن بیـــدار ایــن ، خـــواب گــــــرانم را