مذهب عشق

ای که در مذهب عشق شور و نوائی داری

همدم یاری و با وصل صفائی  داری

به خدائی که بداد این شرر عشق به ما

بهر ما و دل لرزان چه دعائی داری

ره نبردیم به مقصود در این عالم خاک

وای بر دل که هر از گاه هوائی داری

گاه در راه وصالی و دم از خوبی یار

گاه دیگر گپی از ساز جدائی داری

ای که گفتی سر طه همه در کار خطاست

تو مگر علم به اسرار خدائی داری