سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 25 ارديبهشت 1403
  • روز بزرگداشت فردوسي
7 ذو القعدة 1445
    Tuesday 14 May 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      سه شنبه ۲۵ ارديبهشت

      سایه

      شعری از

      گلنار

      از دفتر باغ طلایی نوع شعر دلنوشته

      ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ ۰۲:۴۴ شماره ثبت ۱۳۳۰۶
        بازدید : ۱۱۶۴   |    نظرات : ۳۵

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر گلنار

       آه  از  این  ناله  هجران  که  ازل  کامم  ریخت
       
             از  چه  با  باد  حوادث  بپراکند  مرا
       
                    از  چه  در  دامم  ریخت
                   ......................................            
      دوستان ! شعله  شمعم  نتوان  دید  سحر
        سایه ای بود  که  از  تابش  خود  میزائید
            ریخت  در  دامن  شب  نورش  را
               تار  شب  زود  در  آغوشش  ریخت
       
           و  چنان  تنگ  در  آن  مأوا  یافت
                        تام  با  آن  آمیخت
       
      آنقدر  ریخت  به  پهنای  نفس  رنگش  را
                    که  شب  آنجا  خوابید
       
      عاقبت  شمع  به  پایان  آمد
                      و  همه  خود  را  سوخت
       
         شب  ولی  باز  همان  ظلمت  بود
                   به  کمالی  نرسید
       
                 و  سحر  ، نزدیک   است
       
      آه ازین ناله پر جان که فلک در من ریخت
                    سرخ  و  رؤیایی  بود
                     و  کس  آنرا  نشنید
                  عاقبت   خفت   خموش
                    و  به  جایی  نرسید
       
               خانه  را  خالی  کن
           دل !  درون  تن  من آوا  کن
           باغ  اینجا  سمی ست
             و  شبش   آلوده
             جا  برای  ما  نیست
         و  سخن  ،  فرسوده
            گوشها   بیمارند
            قلبها   تب   دارند
       
      گرد  میچرخم و از اوج فرو میریزم
          روی گلبرگ  گلی میشینم
      شبنمی  را که به چشمش جاریست
        با سر انگشت نفس می چینم
          سایه اش  کوتاه  است
            آری  اما  زیبا ست
          و  رخش ، گلگون  است
         شاید  از  شرم  نگار
          شاید  از  سایه  من
           شاید  از  باد  خزان
      داغ  بسیار  مگر  بر  دل  داشت
          و  از  او  میپرسم
                  .......
      باز  میچرخم  و  میگردم  و بالا میرم
          تا   ستون   ملکوت
          تا   تن    ابر   سپید
          تا  سرا پرده    ماه
         جای  آن  گل  خالی ست
            سایه  اینجا   باقی ست
      ......................................
                       ( در ارتباط با برتری عالم معنا  و  نه  مرگ )
      ۰
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0