سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 19 خرداد 1403
    2 ذو الحجة 1445
      Saturday 8 Jun 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۱۹ خرداد

        اقرار عاشق

        شعری از

        علی رضایی

         از دفتر شعرناب نوع شعر غزل
        ارسال شده در تاریخ ۲ هفته پیش شماره ثبت ۱۲۹۸۹۴
          بازدید : ۶۸   |    نظرات : ۳
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر علی رضایی

        من از تغییر میترسم، من از اقرار میترسم
        من  از افشای راز سینه ی غمبار میترسم
        فقط ترسم برای گفتن راز درونم نیست
        از احساسی که پوشیده تِمِ انکار میترسم
        درونم مثل سیر و سرکه میجوشد. و در ظاهر
        خودم را غرق در آرامشِ خاطر نشان دادم
        تظاهر کردنم. یا ترسم از رسوا شدن کم بود 
        خجالت میکشم روزی بفهمد دوستش دارم
        اگر با گفتن حرف دلم آزرده خاطر شد؟!
        دلم از شیشه با قهرِ دلِ سنگش، مقابل شد؟!
        اگر ترسو تر از من، راهِ رفتن را بلد باشد؟!
        برای رفتن از دریایِ عشقم فکرِ ساحل شد؟!
        تمامِ این اگرها حاصلِ فکرِ پریشان است
        دلی میگوید افشا کن. دلِ دیگر پشیمان است
        خودم بغضِ فرو خورده، به پاسِ آبرو داری
        دلم، فریادِ دیوانه وَ پرچمدار‌ِ عصیان است
        از آب معصیت خورده گلِ عشقی که رویاندم
        عذابم میدهد عشقی که آتش بود و سوزاندم
        بنالم از دلم یا نه، چه فرقی میکند وقتی؛
        خودم درد و مصیبت را به دنیایم فراخواندم
        چرا دل میرود سمتِ هبوط و عشق نافرجام ؟
        چرا مشکل تراشی میکند فرسایش احکام ؟
        چرا حرف دلم پنهان شود از ترس رسوایی
        چرا تا زنده ام قلبم نگیرد لحظه ای آرام
        خدایا عاشقم دست از سرِ گمراهِ من بردار
        ‌که راه رستگاری را به عشقش برده ام از یاد
        خدایا عشق او بر پیکرم  آسیمه سر افتاد
        خدایا دوستش دارم به جرات هرچه باداباد
        ۲
        اشتراک گذاری این شعر
        ۶ شاعر این شعر را خوانده اند

        علی رضایی

         ،

        محمد اکرمی (خسرو)

         ،

        محمد رضا خوشرو (مریخ)

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        ،

        علی نظری سرمازه

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        ۲ هفته پیش
        چهار پاره بسیار زیبا و شورانگیز بود خندانک
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ هفته پیش
        خندانک
        درودبرشما خندانک
        زیباقلم زدید خندانک
        قالب شعرانگارچهارپاره است وقافیه ها دربرخی جاها مشکل دارد
        خندانک خندانک خندانک
        محمد اکرمی (خسرو)
        محمد اکرمی (خسرو)
        ۲ هفته پیش
        درود جناب رضایی
        شعر زیبا و با احساسی سرودید
        پیروز و دلشاد باشید
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۱۶ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۳ روز پیش         علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق
        ۳ روز پیش         پژمان بدری پژمان بدری
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         پژمان بدری پژمان بدری
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        محمدرضا آزادبخت

        م سر به سر اگر سرم برود هرگز نمی گذارم سر به نا سر رود در سرم این شد شش سر جناب فرشید خان جنگی در کارنیست غول شش سر نام شعرم است از دفتر بانوی ازلی
        افسانه نجفی

        تا شدم حلقه به گوش در میخانه ی عشق هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم
        فرشید به گزین

        ت ما را سریست با تو که گر خلق روزگار دشمن شوندو سر برود هم برآن سریم این میشه سه تا سر محمدرضاجان یعنی حداکثر قدرت ما پس قبول که ما سپر انداختیم اگر جنگ است
        محمدرضا آزادبخت

        ه شاه به میل خود هرگز سوار بر اسب نمی شود مگر ملکه خورشید آفتابش را کجتر کند ستیز با تو معنا ندارد وقتی خورشید خودستیز تر از همه تاج را بر سر گذاشت ااافرشید جان نمی دانستی من شاعر معنا ستیزم و گاهی معنا گریز اصلا مفهوم شعربرای من معنا نداردفقط زیبایی شعر برایم مهم است ای دشمن نازنینم غول شش اسر از دست تو عصبی ست
        فرشید به گزین

        دریافتمت که فر خورشید تویی فرشید کجا قبله امید کجا ااا چه مشاعره معناستیزی شده البت به جز قسمت شاهانه

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0