شنبه ۲۲ ارديبهشت
|
|
|
|
در زدم و گفت بگو کیستی ؟
آدمِ این دور و ورا نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانی صفت..اجتماعی
دوستی با همه کس باور و بنیان من است
همدلی با دگران در دل و ایمان من است
مهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیستون را بشکافم ز پی چشمه جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیرنگ شده حیاتمان یا ،
من تازگیها کور رنگم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نوای ساز و سوزِ تار شعر آمد پدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویی دستان ِ خدا؛
چشمان تو را
به پس زمینه ی خاطرم
میخ کرده!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قاصدک مرغ دلم پر کشید از در من؛؛؛؛ تو که قاصد خبری هم نداری زو خبری؛؛؛؛ یا که او رفته بجایی که نب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن نامه های غرق در غم های پنهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریه بی صدا
زهر درد آن بغض خفته در گلو بود
جاری شده بر چشم‌هایش
آن خشم فروخورده سال‌های دراز
آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جام و جم ما شما نداریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلاد امام علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پیوسته غرق التهاب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودم که دگر محوِ نگاری نشوم
خامِ ابروی خم و چشم خماری نشوم
دل به آهنگ خوشِ سازِ غریبی ندهم
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خرابه گردم کرد .
راحت از من گذشت طردم کرد
انتظارش خرابه گردم کرد
دوری اش بیصدا ترم کرده
سهمم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آتش می چکد سرخی رخسارش و آتش شعله ورتر شد ز اوشارش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست که سیگارِ مرا دود نکردی
از سنجشِ بیهوده ی من سود نکردی
قدرم که ندانستی و از محنتِ بسیار
بن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَر در گُم این کار جهانم که تو دانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ای می سازم،
بر بلندای وجود
که تماشا کند هرکس که در آن میشیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🍀به یاران باران، به پاکان درود🍀
️🍀که عرشی بسازند از تار و پود🍀
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب است و دلهای بی تاب
چشمان نگران با اشکهای ناب
چشم بی خواب منتظر یار
مثل کودکی پر از نشاط و لجبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست به ریشه می برد
دل
در کوران برف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو اگر خودت را
هر شب
مثل خون!
در رگ هایم
تزریق کنی؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شراب تلخ شیراز و با مرام ساده میخواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بداهه تقدیم به جناب هداوند عزیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای گلوله‌ی آخر، عشق تو توی خشاب بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگذاشتند پروانه ها به عاشقی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طفلکیا چشماش !
چقدر قرمزشدن ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهایم بی تو بارانیست
که از چشمانم بر رویِ کاغذ
نم نم می بارد.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نگاهم بهترینی ، آخرین آرامشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا ترحم کن زفضلت بر دل ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز پاسخ این معما را مده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز پریشانی در گفتا رنمی بینم
دنیا به جز فانی کردار نمی بینم
طلب کرد م عمل بر ارث برم من
بجز رخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب گل امید به قلبم جوانه زد ، بلبل ز شام تا به سحرگه ترانه زد ، سنگینی دلم شده ناگاه نا پدید ، گوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسی زحمت و رنج کشیدم که هیچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل چو در بستان بروید زنده است
خوش طراوت دارد و پاینده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده بودم متظر درصندلی ایستگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاقبت دست اجل مهر پدر از ما گرفت
رفت و خندان آشیان در عالم بالا گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در غروب سینه خواهم خاطرت را جاودان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تبسمی که به یادت به چهره گشته عیان
زسیب روی تو باشد که آورم به زبان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه دهه فجر و ۲۲ بهمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بسی در بند جا و دم شدیم
در قفس پرواز و از خود کم شدیم
شه پر ما چیده شد در روزگار
این چنین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شاخه گل چیدم ز گیسوی پریشانی
موی سپیدم را، همان موی پریشانی
این گل تمام عمر من بوده، قبولش کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید سر برون ز پس کوهسار کرد
آمد نسیم و قصد دل سبزه زار کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لذت اولین دیدار مرا
بی قرارت می کند....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او گفت که دین است و دنا نیز منم
روز از نو و روزی شما نیز منم
تا تشت فضاحش که برافتاد بگفت
آن زاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌پسربعدازتو من‌دیگربدان‌آواره‌ام
خانه‌ام ویران‌توکردی‌ساکن‌میخانه‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی ؛
یقین که شأن تورا جز خدا نکرد ادراک!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمل را مکا فات .. رو زی فرا می رسد
چو بد کرده ای چشم بخشش زمردم مدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهر فرزندآوری،
مهری عمیقا جانفزاست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کین راسِ ریا پیشه ، بر خاک ز تن اولی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه حق.اجتماعی
راه توگر وصل گردد با بشر
بی نیازت می کند ازسیم وزر
دیدگان مردمِ با معرفت
دید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که را دید به هوش آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مارا چ به آزادی ، وقتی قفست دنیاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از قبیله عشقم پی معشوقه بگیرم
سر جام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شما ای هنرمندان خوب و شاد !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرفِ حقّم ، از قلم بی اختیار افتاده ام ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منتظرم و آمده ام سر قرار که بیایی....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کم کم غروب میرسد از راه و باز هم ، آید صدای ناله و صد آه و باز هم ، در پشت ابر های مصیبت نهان شدست ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همسان یک درخت در شب پاییز
بر برگ های زرد خودم گریه می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایش
تمام زخم هایش را
در نگاهم
قلمه زد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم من
همین قدر کوتاه،همین قدر رسا
مقصدم؟نپرس که خودم نمیدانم تا کجا
تا از این شهر حسود دور ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنـجـا کـه سـکـوت ، رقّـاص لـبـهـاســت !
آهــنـگ و ســرود رقــص بـی‌ســاز گــردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنار این همه اندوه‌های در دلش پنهان
یقینا اشرفِ مخلوق‌ها این نسل انسان نیست
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۰۰۷ پست فعال در ۱۵۵۱ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
تیک نقدجهت اطلاع رسانی !🍀📢توجه📢🍀🌻شادت
محمد رضا خوشرو (مریخ)
بهروز عسکرزاده
نیره صدری 
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
